Ерте, ерте, ерте екен,
Ешкі жүні бөрте екен,
Қырғауылы қызыл екен.
Қырғауылы қырқылдап,
Жалтыр мұзға сыртылдап,
Алшая келіп қоныпты,
Шаты айрылыпы қалыпты.
Қисая жатып қырғауыл Сонда мұздан сұрапты:
- Мұз, мұз сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам бауырымды жаңбырға тестірмес едім.
- Жаңбыр, жаңбыр, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, жерге жұтқызар ма едім.
- Жер, жер, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, көк шөпке бауырымды жұлдырмас едім.
- Көк шөп, көк шөп, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, көк тоқты мойнымнан жұлдыртпас едім.
- Көк тоқты, көк тоқты, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам көк шұнақ қасқырға жұлқытпас едім.
- Көк қасқыр, көк қасқыр, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, көк мылтыққа атқызбас па едім.
- Көк мылтық, көк мылтық , сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, қоңыр шолақ тышқанға білтемді қидырмас едім.
- Тышқан, тышқан, сен неден күшті болдың?
- Мен күшті болсам, құмырсқаға інімді алдырмас едім.
- Құмырсқа, құмырсқа, сен неден күшті болдың?
- Алты батпан ауырды арқалаған күштімін, жеті батпан ауырды желкелеген күштімін, – деген екен құмырсқа.
