Алматы қалалық клиникалық жұқпалы аурулар ауруханасының дәрігері Айгүл Абдрахманова мегаполисте коронавируспен алдыңғы қатарлы күреске шықты. Пандемия пайда болғаннан кейін дәрігердің өмірінде көп нәрсе өзгерді. Енді ол тәулік бойы жұмыс істейді. Жылуға және қолайсыздықтарға қарамастан, қорғаныш костюмі мен арнайы көзілдірігі бар респираторлық маска киіп жүруге тура келеді. Бірақ дәрігер шағымданған жоқ. Ол ауруханада дүрбелең бар ма, оның жұмыс күні қалай өтіп жатқанын, коронавируспен ауыратын науқастар не туралы сұрайтынын және неден қорқатынын айтты.
Айгүл Абдрахманова коронавирустың Қазақстанға енуіне дайындық жұмыстарын қаңтар айында бастағанын еске алады.
"Алдымен біз ДДҰ-ның ұсыныстарын зерделеп, ақпаратты қадағаладық, содан кейін өз қызметкерлерімізді оқыта бастадық. Біз бір-бірімізді тыныштандыруға тырыстық, өйткені біз де адамбыз. Содан кейін хаттамалар жасай басталды. "Күдікті жағдай" ұғымы пайда болды, сол кезде бұл ЖРВИ белгілері бар кез келген науқас болды. "Алғашқы күдікті оқиға 28 қаңтарда пайда болды, біз осы уақытқа дейін COVID-19 ауруларын емдеуге моральды дайын болдық. Бірақ, бақытымызға орай, тест теріс нәтиже көрсетті", - дейді ол.
Дәрігердің айтуынша, ақпан айының басында халық арасында алғашқы үрей пайда болды. Содан кейін коронавирусқа тест жасауды өтінген адамдар үзіліссіз келе бастаған.
"Бәрінен бұрын 13 ақпанда есімде қалды . Ол кезде Алматыға Қытайдан көшірілген қазақстандық борт ұшып келді . 174 адам орналастырды. Дәл сол кезде мен дәрігерлеріміздің ерлігі мен төзімділігін алғаш рет көрдім. Күн сайын біз келіп, емделушілерді бақыладық, психологиялық көмек көрсетуге тырыстық. Және ешкімде үрей немесе қорқыныш жоқ ", - дейді дәрігер-инфекционист.
ДДҰ мәліметтері бойынша , коронавирус 150-ден астам елді қамтыды, өкінішке қарай, бұл дерт Қазақстанды да айналып өтпеді . Мұнда алғашқы оқиға 13 наурызда анықталды.
Дәрігердің айтуынша, коронавирусы бар пациенттер өз палатасынан шықпайды, онда медициналық персоналмен байланысатын стационарлық телефон орнатылған.
"Жұқтырғандар арасында үрей жоқ, бірақ, әрине, олар қорқады. Өте уайымдап, күн сайын болжамдар туралы сұрайды. Біз оларға палатаға барамыз және олардың қандай көрсеткіштері, қандай ем алып жатқанын өздеріне сауатты жеткізуге тырысамыз. Біз оларды уайымдап, психолог болуға тырысамыз", - дейді Айгүл Қаметқызы.
Тағы ондаған адам ауруханада карантинде жатыр. Әрқайсысына ерекше көзқарас қажет. Айгүл Әбдірахманованың айтуынша кейбіреулері карантин жағдайына наразы. Басқалардың бәрі дәрігерлерді түсінеді және қолдайды.
"Жүктеме, әрине, өсті, күн сайын байланыстағы тұлғалардың шеңберін жасаймыз, оларды тексереміз, бұдан басқа "күдікті жағдайлар"пайда болады. Біз тәулік бойы жұмыс істей бастадық, демалыс күндері сирек.
"Арнайы киім кию, респираторлық маскада тыныс алу қиын, терлегенде көзілдірік әлсін-әлсін буланып кетеді. Бірақ білесіз бе, біз бұған дайын болдық. Мен үшін науқасқа көмек көрсету өте маңызды, мен мұндай жағдайға шағымданғым келмейді. Біз қазақстандықтардан жауапкершілікті түсініп, бізге көмектесуді ғана қалаймыз. Үй карантин ережелерін сақтауды, қолдарын жиі жуып, адамдар көп жиналатын жерден қашқан жөн", - дейді Айгүл Әбдірахманова.
Ауысымнан кейін Айгүл Әбдірахманованы 15 жасар ұлы мен күйеуі күтіп тұр. Мұндай өмір салтына олар үйреніп, қазір оған көмектесуге тырысады. Үлкен ұлы Ресейде оқиды, ол анасының ізімен жүрді.
"Мен оған алаңдаймын, Ресейде де жұқтырғандар бар. Бірақ ол дәрігер, яғни сақтық шараларын сақтайды. Коронавирус көптеген отбасына жұқпайды деп үміттенемін", - дейді дәрігер.
Мақала tengrinews.kz сайтынан аударылды
