ءوز ورنىنا قويۋ كەرەك...
جاعالاۋ دا جۇرگەن كەزىم ويلانىپ،
كوردىم ايدىڭ كول ءتۇبىن دە جاتقانىن.
شىقسام دەدىم تۇڭعيىقتان ايدى الىپ،
كۇتپەك بولدىم سوسىن تاڭنىڭ اتقانىن.
تاڭ دا اتتى كوك وزەندى تەرلەتىپ،
ءشوپ باسىنا قونعان شىقتى قۇرعاتتى.
كول استىندا اقشا بۇلتتار تەربەلىپ،
اي ورنىندا التىن كىرپىك كۇن جاتتى.
قايتپەك كەرەك. ۋاقىت قايتا كەلەر مە،
ەشكىم ءبىزدى سوكپەۋ ءۇشىن سىنعا الىپ،
نار تاۋەكەل، سۇڭگىپ كەتتىم تەرەڭگە،
ءوز ورنىنا قويۋ كەرەك كۇندى الىپ!
ايعا شىعام
شوق جۇلدىزدار استىنداعى اۋىلعا،
كوكتەن ارقان سالبىراتىپ تاستاعان.
ايعا ءتۇن دە شىعام شىراق جاعۋعا،
جولدا اداسىپ كەتە مە دەپ جاقسى ادام.
قوسىلادى تاعدىر دەگەن سوقپاقتار،
وتكىنشى ءومىر اتىنداعى داڭعىلعا.
نۇردان قاشىپ ءيى قانعان باتپاقتار،
تارتىپ باراد(ى) تامۇق دەگەن تاندىرعا.
ايامايدى مەيىرىمسىز پەرىشتە،
مىيى قايناپ جاتقانداردى شوق باسىپ.
سىرتى دۋمان، راحات- ۇقساپ پەيىشكە،
قارا جالىن قارسى الۋدا قاقپا اشىپ.
ال، استىنان وزەن اققان باقشادا،
شاحيتتەردىڭ سايرار شالقىپ جانى قۇس.
مەنىڭ جانىم قۋانبايدى باسقاعا،
حور قىزىنا الىپ ۇشسا ساعىنىش.
شوق جۇلدىزدار استىنداعى اۋىلعا،
كوكتەن ارقان سالبىراتىپ تاستاعان.
ايعا ءتۇن دە شىعام شىراق جاعۋعا،
جولدا اداسىپ كەتە مە دەپ جاقسى ادام!
I
اي ساۋلەسى كوكتەن قۇلاپ تۇسكەن دە،
سالماعىنان شاتىرى ءۇيدىڭ زار قاقتى.
ءتۇن - جاپىراق جايىپ، جەمىسى پىسكەندە،
ءبىر ءتۇپ جۋسانعا قارا جەر تولعاتتى.
جۇلدىز بىتكەن قانات قاقتى جىميىپ،
كولەڭكەسى كولگە سۇڭگىپ سۋ - سۋ بوپ.
سامال سىرىن تىڭداپ قالعان ءتۇن ۇيىپ،
تەرەزەمدە ءىلىنىپ تۇر بۇل سۋرەت.
اقشا بۇلتتار - جۇماق جايلى ءتۇس كورىپ،
ۇيقتاپ جاتقان ارۋلاردىڭ كۇيمەسى.
قولىمداعى قاۋىرسىنىم قۇس بولىپ،
ايدىنىڭا قونا قالدا بيلەشى!
II
قارلىعاشتار قاناتىمەن جورعالاپ،
ءتۇس كورەدى كەڭىستىككە تىعىلىپ.
كۇننىڭ ءشولى قاندى بۇگىن قار جالاپ،
ساي - سالادان سىلەكەيى شۇبىرىپ.
ە، كوڭىلىم نە ارمانىڭ بار ەندى،
ءبىزدىڭ جۇرەك سۇلۋلىققا قۇشتارعوي.
ادەمى ءبىر انگە قوسقان الەمدى،
مىيىما ۇيا سالىپ العان قۇستارعوي.
الاتاۋىم كيەدى ەندى گۇل ەتىك،
كوككە سىيماي بۇلتتار باسىن سوعادى.
ارسا - ارسا اعاشتارعا ءدۇر ەتىپ،
جاسىل قانات كوبەلەكتەر قونادى!
III
جاسىل كويلەك، ورامالى القىزىل،
قىزعالداقتىڭ جۇپارىنان ءسىمىرىپ.
قالعىپ كەتكەن ۋاقىتتا بار عۇمىر،
ءومىر ءيسىن تاسيدى جەل جۇگىرىپ.
بال بۇلاقتاقتان كولەڭكەسى سۋ ءىشىپ،
شيە اعاشى تولىسۋدا شارباتقا.
الاتۋدىڭ توبەسىن دە كۇن ۇشىپ،
التىن جەبە قاداپ جاتىر جان جاققا.
جارتاستاردان كۇمىس ءتىلى سالاقتاپ،
تاۋ وزەنى شىرشالارعا جىر وقىر،
جاسىل قىردا جاسىل ءجىبىن ساباقتاپ،
كەستە تىگىپ كوكتەم دەگەن قىز وتىر!
IV
قۇلاش قۇلاش جىرتىپ الىپ كۇن نۇرىن،
بۇتاقتارعا التىن ورنەك پەردە ءىلىپ.
دۇنيە بۇگىن ءتۇرىپ قويدى تۇندىگىن.
شىرقاۋ كوكتە بوستاندىق ءجۇر تەربەلىپ.
ۇيقتاپ قالعان كولەڭكەلەر كوسىلىپ،
شالعىن كورپە، اعاشتاردى جاستانا.
تىنىشتىقتىڭ ابىرويىن ءوسىرىپ،
جاپىراقتار دىرىلدەيدى جاسقانا.
توڭكەرىلىپ كەمپىرقوساق توگىلدى،
بوياندى دا شىعا كەلدى بار الاپ.
ارمان كەزگەن عالام نەتكەن كوڭىلدى،
كوڭىلىمدى كوكتەم كەتتى ارالاپ.
سۇلۋلىقتىڭ جانارىنا بايلانىپ،
قىرقالاردا ءبىر - بىرىمەن جارىسىپ،
قىزىل - جاسىل كوبەلەككە اينالىپ،
قىزعالداقتىڭ بارا جاتىر جانى ۇشىپ
V
تاڭ اتقان دا داليىپ دالا جاتتى،
كەش كىرگەن دە شامدارىن قالا جاقتى.
قاس قاعىم دا سابيلەر ەرجەتتى دە،
نەمەرەسىن جەتەكتەپ بارا جاتتى.
جىلدار - ايداي، اي - كۇندەي پاراقتالىپ،
توقتامادى ءبىر ساتكە تاعات تاۋىپ.
ۇيالىقتان سەكىرىپ جۇمىرتقالار،
زەنگىر كوككە سۇڭگىدى قانات قاعىپ.
جاڭا عانا كوكتەم كەپ كەتىپ ەدى،
جاز جايعاستى شالقىتىپ وت لەبىن.
كولگە سۇڭگىپ شىقسام دەپ شەشىنگەنشە،
اق كىرەۋكە مۇز قاتتى بەتىنە ونىڭ.
الدانعان سەزىم
كۇن الدىندا بىرەۋمەن تانىسقانى،
اي الدىندا بىرەۋمەن تابىسقانى.
قۇشاعىنا العانى جۇرەگى جوق،
جۇرەگى جوق سەزىمدەر الىستاعى.
گۇل بولعانى ەرتەسى قار باسقانى،
جىميىسى جىلاۋعا الماسقانى.
كوڭىلىنە كۇيەمەن سۋرەت سالىپ،
قادامداردىڭ تۇمانعا جول باستاۋى.
مينۋتتارى ەگىلگەن ساعاتتارى،
ايدى، جىلدى كوڭىلسىز پاراقتاۋى،
سۇيەم دەگەن ءسوزدى ەستىپ كەش باتقانى،
جالعىزدىعىن قۇشاقتاپ تاڭ اتقانى.
قياناتقوي، قيانات سەنىمدەرگە،
مولتىلدەگەن ءموپ - ءمولدىر كوڭىلدەرگە.
پاك سەزىمدەر اسىلىپ ءولىپ جاتقان،
جۇرەگىنەن سۇيمەگەن ەرىندەرگە.
جالعىز تال گۇل جىلىلىق كۇتتى اسىعىپ،
ساۋلەلەردى اعاشتار كۇرت جاسىرىپ.
ونىڭ نازىك جۇرەگى ايتادى ىلعىي،
كۇننىڭ كوزىن كورسەم دەپ بۇلتقا شىعىپ!
تاڭ
الاتاۋ كۇن كوتەرىپ توبەسىنە،
التىن قۇيدى بالقىتىپ كوزەسىنە.
قازىناسىن اشتى دا شىعىس قاعان،
جارتى الەمنىڭ تيەدى كەمەسىنە. سارارقاعا سارقىراپ التىن اقتى،
كوكشەتاۋدىڭ كوك مۇزىن زار جىلاتتى.
التاي مەنەن اقجايق ارالىعىن،
ساۋىتىنداي ساقتاردىڭ جارقىراتتى.
كوڭىلىمنەن تامشىلاپ سەزىم ولەڭ،
جىر سۇرادى قۇستاردىڭ ءوزى مەنەن.
تولقي قاراپ قالىپپەن دۇنيەگە،
كوردە تۋعان بالانىڭ كوزىمەنەن!!!
كەش
كۇلتەسىنە وراندى قاۋىز عالام،
باتىس جاقتا بار سىندى جاۋىز نادان.
باتقان كۇننىڭ قىپ - قىزىل قانىن شاشىپ،
قۇرباندىقتىڭ مالىنداي باۋىزداعان.
قىپ - قىزىل قان تامادى تاۋ بەتىنەن،
ايىرىلىپ دۇنيە ساۋلەتىنەن.
قارا كيگەن تۇنەكتىڭ يىعىنا،
قوناقتايدى جۇلدىزدار اۋلەتىمەن.
ۇيقى قونىپ تىرلىكتىڭ ىرگەسىنە،
سابىر ساقتاپ سامارقاۋ تۇردى ەسىنەپ.
ساۋلە عۇمىر سىبىرلاپ كوڭىل ايتتى،
ولگەن كۇننىڭ اي ءىلىپ مۇردەسىنە!
