وسىنداي توسبەلگىلەر قازاقتى ءىرىتۋدىڭ باسى بولدى. اۋەلدە ەل اۋزىنا قاراعان بيلەردى “سۋدەبنىي ءبىي” دەپ باۋىرعا تارتتى، كەيىن ىعىستىرىپ، كەز كەلگەن ىبىرايعا تاقتى. سودان شولاقبەلسەندىلىك باستالدى، الاقانداي تەمىرى بار ادام باسقا ادامدارعا، باسقا رۋلارعا قىرعيداي ءتيدى.
سودان ول رۋلار دا وسىنداي تەمىرگە قول جەتكىزەيىك دەپ جانتالاستى، پاتشا اعزامنىڭ جاندارالىنا جالىندى.
اقساقال، ءبيدى اقىلىنا قاراي ارداقتايتىن قازاقتىڭ تۇسىنىگى تۇبەگەيلى وزگەرىپ كەتتى، مىڭ جەردەن اقىلدى بولساڭ دا پاتشادان تاققان شەنىڭ بولماسا سەن ەشكىم ەمەسسىڭ! “پاتشاعا جاققان ەبىمىز بار، كەۋدەگە تاققان شەنىمىز بار” ىبىرايلىق باستى.
بۇراتانالاردى بودانداۋ ساياساتى - ورتاق، ءسۇيىنبايدىڭ پاتشا ماقتاعان ماناپتارىن ايتقان قاتاعانعا “تۇلكىگە شاپقان تازىعا، وعان دا قارعى تاعادى” دەپ سالۋى تەك اقىننىڭ ەمەس، وتارشىلدىق جەتە قويماعان تۇتاس ءبىر ءوڭىردىڭ كوزقاراسى ەدى. وبششىم، بي دەگەندى تاعايىنداۋ اقىل-پاراسات تۋرالى تۇسىنىكتى بۇزدى، ويى وزعان ەمەس، جاندارال قولىن سوزعان ادام ەلگە بيلىك ايتتى.
سول ادەت ەكى جارىم عاسىردا قانعا ءسىڭدى.
Serik Abikenuly
