بۇگىن — بەلگىلى اقىن، قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى، مەملەكەتتىك «دارىن» جاستار سىيلىعىنىڭ جانە «التىن قالام» قوعامدىق سىيلىعىنىڭ يەگەرى اقبەرەن ەلگەزەكتىڭ تۋعان كۇنى.
ول 1980 جىلى دۇنيەگە كەلگەن. سەمەي وبلىسى شۇبارتاۋ اۋدانى مادەنيەت اۋىلىندا ە.راحماديەۆ اتىنداعى ورتا مەكتەپتى بىتىرگەن. ءال-فارابي اتىنداعى قازۇۋ-ءدىڭ تاريح فاكۋلتەتىنىڭ تۇلەگى.
«ادىرنا» ۇلتتىق پورتالى اقىننىڭ ءبىر توپ ولەڭدەرىن نازارلارىڭىزعا ۇسىنادى.
اقيقات
ورالماي قاپ كەشكى ءبىر سەرۋەندەردەن،
قۇمعا ءسىڭىپ، قيراعان كەرۋەندەرمەن،
بۇل جالعاندى سۇيمەگەن مۇڭلىقتارمەن،
كۇن استىندا قاقتالعان قۇرلىقتارمەن،
شىندىق ءۇشىن باز كەشكەن شاھيتتەرمەن،
تامشىلاردا تۇڭشىققان مۇحيتتارمەن،
كۇدىكتەردەن مەرتىككەن ارماندارمەن،
شىڭ باسىندا ەنتىككەن ورماندارمەن،
اق پاراققا تۇسپەگەن داستاندارمەن،
اق بۇلتتارى اداسقان اسپاندارمەن،
شىلىمدارمەن ەڭ سوڭعى، شەگىلمەگەن،
بۇرىمدارمەن كەۋدەگە توگىلمەگەن،
سوڭعى بەينە ساقتالعان تاسپالارمەن،
ساحنالاردا تاپتالعان ماسكالارمەن...
ءبىزدىڭ باسقا قونباعان باقىتپەنەن،
تەكتەن-تەككە ورتەنگەن ۋاقىتپەنەن،
كۇننىڭ نۇرى سىرعىعان سىلەمدەرمەن،
ورانىپ اپ جاپ-جاڭا كىلەمدەرمەن،
يەگىڭمەن سوڭعى تۇك تەبىندەگەن،
كويلەك كيىپ ەڭ سوڭعى كەبىن دەگەن،
مويىنداردى قاجاعان قامىتتارمەن،
قايىڭداردان قاشالعان تابىتتارمەن،
تاباندارعا قادالعان جاڭقالارمەن،
قۇشاقتاسىپ قۋراعان قاڭقالارمەن،
تارام-تارام سۇرلەۋلەر، تارماقتارمەن،
بىزدەن بۇرىن اتتانعان ارۋاقتارمەن،
ءبىر وكىنىش اڭقىعان كەلبەتىڭنەن،
جوعالامىز ءبىر كۇنى جەر بەتىنەن!
جۇباتۋ
جىلا، جانىم!
جالقى مۇڭلى،
جاسىرماي سولقىلىڭدى،
قوزدىرشى قانىمداعى التىنىمدى!...
جىلا، جانىم!
بەزگەكتەي قالشىلداشى!
جالىنداپ جالقىن شاشىم،
ماڭدايىمنان
جازمىشىمنىڭ جازۋى جارقىلداسىن!
جىلا، جىلا!
تەك، جاسىڭدى كورسەتپەشى!..
مىناۋىڭ ءبىر ەز عوي دەپ، ەل سوكپەسىن!
سىرتىم – ادام، ال، ءىشىم – جارالى قۇس...
جاساعان-اي، قۇسىمدى ەمدەپ بەرشى!..
ءجا، قوي ەندى، جىلاماشى!
ەشكىمدى كەشىرمەشى!
سەن – ماڭگىلىك ءتاڭىردىڭ ەسىندەسىڭ!
كۇلشى، قانە، قۇشاقتاپ كولەڭكەڭدى!
ول دا كۇلسىن... «كۇلەيىك، دوسىم!»-دەسىن...
تەلەفون
مەنىڭ تەلەفونىمدا - بولاشاق ارۋاقتاردىڭ اتى-جوندەرى،
نومىرلەرى جازۋلى،
ولاردىڭ ىشىندە اعالارىم دا بار،
ىنىلەرىم دە بار ازۋلى،
ولاردىڭ ىشىندە
قاتال اپالارىم دا بار،
بوتالارىم دا بار ماقتاۋلى،
دوس-قاستارىمنىڭ دا،
قارىنداستارىمنىڭ دا نومىرلەرى ساقتاۋلى.
ولار ءبىر بىرىمەن xابارلاسىپ جاتادى،
دابىرلاسىپ جاتادى كۇنى-ءتۇن،
ولارمەن سويلەسسەم دەگەن مەنىڭ دە بار ءۇمىتىم.
ەشقايسىسىنا قوڭىراۋ شالمايمىن،
سۇيكەي سالمايمىن ءنومىرىن،
سۇيكەي سالسامشى، سۇراي سالسامشى كوڭىلىن.
ولار دا ماعان xابارلاسپايدى،
قوڭىراۋ شالمايدى، كەڭەسىپ،
وزدەرى عانا سويلەسە بەرەتىندەرى،
سويلەسە بەرەتىندەرى نە وسى؟!
ەشكىم ماعان xابارلاسپايدى،
مەن دە ەشكىمگە xابارلاسپايمىن، و، نەسى؟!
...ءولىپ قالعان جوقپىن با، الباستى باسىپ، مەن وسى؟!..
سەنى ءسۇيۋ...
سەنى ءسۇيۋ – تىنىشتىقپەن تىلدەسۋ،
سەنى ءسۇيۋ – ۇنسىزدىكپەن ۇندەسۋ.
سەنى ءسۇيۋ – نۇر تاراتۋ جۇرەككە،
سەنى ءسۇيۋ – قۋانىشتان مۇڭ كەشۋ!
سەنى ءسۇيۋ – شۋاق شاشۋ جاناردان،
سەنى ءسۇيۋ – جۇپار جۇتۋ سامالدان.
سەنى ءسۇيۋ - ءوز ءوزىڭدى ۇمىتۋ،
تابۋ بالكىم ءوز ءوزىڭدى جوعالعان.
سەنى ءسۇيۋ – شىق بوپ تۇنۋ كۇلتەدە،
سەنى ءسۇيۋ – شوق بوپ تۇرۋ بىلتەدە.
سەنى ءسۇيۋ – بار بايلىقتان باس تارتىپ،
سۋرەتىڭدى سالىپ جاتۋ كۇركەدە.
سەنى ءسۇيۋ – جان الدىندا اقتالۋ،
سەنى ءسۇيۋ – جىندانۋعا شاق قالۋ.
سەنى ءسۇيۋ – قاسىرەتتەن باق تابۋ،
سەنى ءسۇيۋ – ازاپتاردان شاتتانۋ!
سەنى ءسۇيۋ – ءوز ورتىڭنەن جالىنداۋ،
سەنى ءسۇيۋ – وزگە جاندى ساعىنباۋ.
سەنى ءسۇيۋ – مۇسىنىڭە باس ۇرىپ
مۇلدە باسقا قۇدىرەتكە تابىنباۋ!
سەنى ءسۇيۋ – پەرىشتەگە اينالۋ،
سەنى ءسۇيۋ – ەلەستەرگە بايلانۋ.
سەنى ءسۇيۋ – قاۋىزىندا گۇلدەردىڭ،
ءدىر-ءدىر ەتىپ، كوبەلەكشە ويلانۋ!
سەنى ءسۇيۋ – اجالىمنان قۇتىلۋ،
سەنى ءسۇيۋ – اجارىڭنان تۇتىلۋ.
سەنى ءسۇيۋ – قاناتىنا قۇستاردىڭ،
ۇلبىرەگەن قاۋىرسىن بوپ جۇتىلۋ!
سەنى ءسۇيۋ – ماڭگىلىككە ۇمتىلۋ،
سەنى ءسۇيۋ – مىڭ جىعىلىپ، مىڭ تۇرۋ.
سەنى ءسۇيۋ – ەنىپ كەتىپ كىرپىككە،
باتىپ كەتۋ كوزدەرىڭە سۇپ-سۇلۋ!
ماما
مەن سەنى تاڭىردەن سۇرادىم، ماما،
وسى ارۋدىڭ قۇرساعىنا بىتەمىن دەپ.
مەن سەن ءۇشىن تالاي جىلادىم، ماما،
اقىننىڭ اناسى بوپ وتەدى دەپ.
مەن سەنى جۇباتا المايمىن، ماما،
ارايلى ءبىر تاڭىڭ اتادى دەپ.
مەن بۇل ءومىردى ۇناتا المايمىن، ماما،
قابىرعاما بار مۇڭى باتادى كەپ.
مەن ءومىردى سوندا دا ءسۇيىپپىن، ماما،
سىزدايدى تەك ىشتە، جارام عانا.
مەن بار مۇڭنان بيىكپىن، ماما،
مەن ءۇشىن الاڭداما!
بۇل ومىردە قاي اقىن جارىعان، ماما؟
جۇرگەن سوڭ تاعدىردىڭ وتىندە كوپ.
بار بولمىسىم وزىڭنەن دارىعان، ماما،
سەن عارىشتى تۋعانىڭا وكىنبە تەك.
سەن مەنى قازاققا سىيلادىڭ، ماما،
عاجاپتاردان قاعىلساڭ دا.
مەن سەنى ازاپقا قيمادىم، ماما،
قانشا جىل ساعىنسام دا.
ايتپەسە، بىلسەڭ عوي، جانىم، ماما،
ءىشىم مەنىڭ – شەكسىز الەم.
بۇل مەنىڭ سورىم ءارى باعىم، ماما،
جانارىمداعى وكسىك ولەڭ.
ءىشىم مەنىڭ گۇلدەرگە تولى عوي، ماما،
نۇرعا دا تولى جۇرەگىم اق.
ءبىزدىڭ تاعدىر – ازاپ جولى عوي، ماما،
ايتەۋىر تىلەگىم اق.
اكەم – ءتاڭىر، ءوزىڭ – ۇمايسىڭ، ماما،
ال، مەن – قۇدايدىڭ بالاسىمىن.
سەن ءبارىبىر ماعان ۇنايسىڭ، ماما،
كوزىمدەگى قاراشىعىم..!
«ادىرنا» ۇلتتىق پورتالى
