مۇحتار شەرىم. كەلىن كەلمەيتىن بولدى!

4666
Adyrna.kz Telegram

 

اعام ءبىر كۇنى اكە–شەشەمە: «قاتىن الام، قاتىن الماسام، مىنا قىستا توڭىپ، قاتىپ قالام!» –دەدى. اكە–شەشەم كادىمگىدەي ۋايىم جەدى. «قوي، قاتىپ قالماسىن، ۇيلەندىرەيىك!» –دەپ شەشتى. سودان، اعام ءجۇرىپ جۇرگەن قىزىن دوستارىمەن بىرگە اكەلۋگە كەتتى. ءبىز ءبىر جىل سىپىرىلماعان اۋلانى سىپىرىپ، قورانى مالاقتاردان تازالاپ، بەس جىل بويى اكتەلمەگەن ءۇيدىڭ ءىشىن اكتەپ، كەشە تىشىپ كەتكەن ءيتتىڭ قاتقاق ناجىستەرىن اۋلاققا اپارىپ تاستاپ، شاشىلىپ جاتقان باكلاشكالاردى باقشانىڭ شەتىنە قاراي لاقتىرىپ، قار كۇرەپ، قيسايىپ قالقان انتەننانى تۇزۋلەپ، تەمىر قاقپانى ايقارا اشىپ، ءىنىم ەكەۋمىز اياق–قولىمىزدىڭ تىرناقتارىن الىپ، مونشاعا ءتۇسىپ، شاشىمىزدى رەتكە كەلتىرىپ، كەشكە ارەڭ بوسادىق. شەشەم بايعۇس باۋىرساق ءپىسىرىپ جاتتى ابىسىندارىمەن. اكەم دوسىنان اقشا قارىز سۇراۋعا كەتىپ، كوڭىلدى ورالدى. سودان نە كەرەك، اعام ىزبانداپ تۇر:

–كەلىندەرىڭىز كەلمەيتىن بولدى!

–نەگە ويباي؟

–قىز ەمەس ەكەن.

–قالاي، قىز ەمەس ەكەن؟ –دەپ سۇرايدى اكەم اششۋلانىپ.

–كۇيەۋى بار ەكەن عوي...

سودان نە كەرەك، تەمىر قاقپانى جاۋىپ، باكلاشكالاردى قايتادان شاشىپ جىبەرىپ، ءيتتىڭ قاتىپ قالعان ءناجىسىن ورنىنا قويىپ، قوراعا مالاقتاردى قايتا تاستاپ، اۋلانىڭ استان–كەسەڭىن شىعارىپ، كۇرەلگەن قاردى كەرى سىرعىتىپ، انتەننانى قيسايتىپ قويىپ، قولىمىز بەن اياقتارىمىزدىڭ تىرناقتارىن ورىندارىنا جەلىمدەپ، مونشاعا بارىپ، تۋرا الدىنان قايتىپ سالىپ، شاشىمىزدى ۇيپا–تۇيپا ەتىپ، اكەم دوسىنان قارىز العان اقشاسىن اپارىپ بەرىپ، شەشەم باۋىرساقتاردى كورشىلەرگە تاراتىپ بىتكەندە، اعام تاعى ىزباندادى.

ء–اللاۋ؟

–نە بولدى، ءبالاۋ؟ –دەدى انام.

–دايىندالىڭىزدار، كەلىندەرىڭىز باراتىن بولدى!

–كۇيەۋى بار ما؟ كەرەگى جوق، ويباي؟

–جوق، باسقا قىز. ەندى تانىسىپ جاتىرمىن.

–كەرەگى جوق، ويباي!

–كوكتەمگە دەيىن توڭبايمىز، اجىراسىپ كەتسەك وڭبايمىز دەيدى.

سودان نە كەرەك، تاڭەرتەڭگى جۇمىستارىمىزدى قايتالاپ، اكەم دوسىنان قۋانىپ كەلىپ وتىرعاندا، اعام ىزباندادى:

–نە بولدى تاعى؟ –دەپ سۇرادى اكەم.

–كەلىندەرىڭىز كەلمەيتىن بولدى.

–سول كەلىنى قۇرعىر كەلمەي–اق قويسىنشى، ا؟

–«ەكەۋمىز جاتاتىن بولمەنىڭ، ءۇيدىڭ، اسحانانىڭ سۋرەتىن، ەنەمنىڭ 3ح4 فوتوسىن ۆاتساپپەن جىبەرشى» دەيدى.

–ودان ءارى! جولاما، ويباي!

نە كەرەك، تۋرا جاڭاعىداي ءبارىن ورىن–ورنىنا قايتادان جايعاستىردىق. اعام كوكتەمدە، كەلىنشەگىمەن بىرگە جاتقاندا توڭبايتىن كەزدە ۇيلەنبەكشى... ءبىزدىڭ ۇيدە كومىر جوق، ال كومىرسىز ءومىر جوق!

 

 

"ادىرنا" ۇلتتىق پورتالى

پىكىرلەر