ۇكىلى ىبىراي

3281
Adyrna.kz Telegram

انشىلىگىمەن التى الاشقا اتى شىققان ىبىراي ساندىبايۇلى – حالقىمىزدىڭ تەڭدەسى جوق دارىندى اقىنى، سۇلۋلىق پەن جاستىق شاقتىڭ جىرشىسى. باس كيىمىنە ۇكى اعىپ، جاسىنان سەرىلىك جولعا تۇسكەن بالاڭ جىگىت كەيىن ۇكىلى ىبىراي اتانادى. ىبىراي بۇرىنعى كوكشەتاۋ، سولتۇستىك قازاقستان وبلىسىنىڭ ايىرتاۋ اۋدانىنا قاراستى جالعىزتاۋ بوكتەرىندە 1858 جىلى دۇنيەگە كەلگەن. ىبىرايدىڭ ارعى اتاسى – سابدەن باتىر.

اققۋ – «گاككۋ»

اكەسى ساندىباي دا سەگىز قىرلى ءبىر سىرلى ونەرلى بولعانمەن، كەدەيلىكتىڭ مەحناتىن كورگەن جان ەدى. «اكە بالاعا سىنشى» دەمەكشى، بويىندا ونەردىڭ ۇشقىنى بار بالاسىنا زەرگەرلىكتى ميراس ەتىپ قالدىرام دەگەن ويى ىسكە اسپاي، ءانشى ىبىراي ويىن-تويدا ءان سالىپ، سەرىلىك قۇرعاندى ءتاۋىر كو­رە­دى. سۇلۋ قىز، قۇماي تازى، جۇيرىك ات پەن قى­ران بۇركىت جاستىق شاعىنىڭ قۇمارى بول­عان ول كەزى كەلگەندە بىرەر اۋىز ولەڭ شى­عارىپ، جۇرگەن ورتاسىن دۋمانعا ءبو­لەيدى.

ەل قىدىرعان سەرىلىك شاقتا حاكيما اتتى قىزعا عاشىق بولىپ، ايداي ارۋدى اققۋعا تەڭەپ، «گاككۋ» ءانىن شىعارادى. قىزعا كوڭى­لىن بىلدىرگەندە حاكيما:

اقىنعا نەگە كەرەك قۇر مىرزالىق،

سۇيگەنىن جاۋتاڭداتىپ، ويعا سالىپ.

ايت-تاعى سەرتىڭە جەت، – دەگەن ماقال،

بولماي ما شىرقاسا ءان ومىرگە ازىق، – دەسە، ىبىراي وعان بىلايشا جاۋاپ قاي­تارادى:

تاۋسىلماس دارياسى ءازىل-نازدىڭ،

مامىعى جاقسىعا ەم، قوڭىر قازدىڭ.

قىل ارقان ەر موينىندا شىرىمەيدى،

پەرىشتەم، جاننابىڭە قارىزدارمىن، – دەپتى. ءسويتىپ، جۇرەكتى تەربەگەن ادەمى اۋەن انگە اينالعان دەسەدى.

اڭىز بويىنشا ىبىراي سەگىز جاسىندا ءتۇس كورەدى. ەل ساسىقكولدىڭ جاعاسىندا ەكەن. كولدىڭ ماڭىندا بىرەۋدىڭ ايعايلاعان داۋسى ەستىلەدى. قاراسا، قولىنا دومبىرا ۇستاعان اقساقالدى شال. ول ىبىرايعا جا­قىنداپ: «شىراعىم، مىنانى ساعان سىيلادىم»، – دەپ دومبىراسىن ۇسىنادى. ىبە­كەڭ اقساقالدىڭ سىيىن قابىل الادى. سول كۇننەن باستاپ ءان شىعارعىش بولىپ، اتاعى ەلگە جايىلعان دەسەدى.

ىبىراي – جاسى ۇلكەن ورىنباي، ءبىرجان، اقانداردىڭ جولىن قۋعان ءىزباسارى.

اققۋمەن اسپانداعى ءۇن قوسامىن،

شىعارسام اششى كۇيدى تۇپتەن تارتىپ، – دەپ تولقىنداتا ءان سالعان ءبىرجان سالعا ارناپ ۇكىلى ىبىراي «شالقىما» دەگەن ءانىن شىعارعان.

يسانىڭ يمەنۋى

كەزىندە قاراۋىل ىشىنەن شىققان شوبەك بالالارىنىڭ ءبىرى مامبەتالى ۇكىلى ىبىرايدى پەتەربور قالاسىنا اپارىپ، ونىڭ مۋزى­كالىق ءبىلىم الۋىنا قامقورلىق جا­ساعان. بىراق الدەبىر سەبەپپەن ول وقۋىن جالعاس­تىرا الماعان.

«قازاق حالقىنا اتى شىققان اقىندار­دىڭ ءبىرى قالماعامبەتتىڭ تايجانىنىڭ ءتۇر-تۇلعاسى، بەت-بەينەسى اۋماعان ىبىراي سياقتى»، – دەگەن ەكەن ءبىر ەستەلىگىندە حالىق جازۋشىسى ءسابيت مۇقا­نوۆ.

تايجان – ىبىرايدىڭ اپاسى ءبوپىشتىڭ بالاسى. ناعاشىسىنان باتا العان ونەرلى جيەن ءوزىنىڭ كوكشەدەن ەلگە ورالار شا­عىندا:

حالقىم ءسۇيىپ اتىمدى قويعان تايجان،

ەگىز تۋعان انادان ارعىن، نايمان.

وسى ارادا بوتەن ەش جۇمىسىم جوق،

باتا العالى كەلىپ ەم ىبىرايدان.

ون ەكى اتا اتىعاي، سەگىز اتا قاراۋىل،

جيەنگە ۇمىتپايتىن ءتيدى پايداڭ، – دەپ ولەڭمەن العىسىن بىلدىرەدى. تەك تايجان عانا ەمەس، يمانجان جىلقايداروۆ، مولداحمەت تىربيەۆ سىندى سول ءوڭىردىڭ حالىق اقىندارى ۇكىلى ىبىرايدى ۇستاز تۇتقان.

ىبىراي اتباسار وڭىرىندە ءجۇرىپ سۇلۋ دا جىبەك مىنەزدى التىناي ەسىمدى قىزعا عاشىق بولادى. ەكى جاس ءبىرىن-ءبىرى ۇناتقانمەن، ءبى­رەۋگە ايتتىرىپ قويعان قىز اتا سالتىن بۇ­زا المايدى. سول جولى عاشىقتىق سەزىممەن «التىباسار» ءانى تۋادى.

1923 جىلى يسا بايزاقوۆ قىزىلجارعا كەلەدى. يسانىڭ وسى ەلگە كەلگەنىن ەستىپ ءسابيت مۇ­قانوۆ ۇكىلى ىبىرايمەن جولىق­تىرۋ ءۇشىن ىبە­كەڭ تۇسكەن ۇيگە ونى الىپ كەلەدى. بۇدان كەيىنگى اڭگىمە ءسابيت اتامىز­دىڭ ايتقاندارىنان الىندى.

ءسابيت مۇقانوۆ، جازۋشى:

«مەن يسانى 1922 جىلى كوردىم. قى­زىلجار قالاسىندا اققاتىننىڭ قاليىنىڭ ۇيىندە جانپەيىس دەيتىن جاقىن ادام ءپا­تەردە تۇراتىن. ۇكىلى ىبىراي اقىن اۋىلدان كەلىپ، سول ۇيدە جاتىر ەكەن. كەشكىسىن ءۇي يە­لەرى ءبىر سابا قىمىز الىپ، قوناق شاقىردى. جۇرت جينالا باستادى. مەن جاسىم كىشىرەك بولعان سوڭ، «يسانى الدىرايىق» دەگەن سوڭ ارباكەش الىپ، اقىندى ىزدەپ سول كەزدەگى اقمولا گۋبەرنياسىنىڭ اتقارۋ كوميتەتىنىڭ توراعاسى مۇقاش ورىنباەۆ دەگەن جىگىتتىڭ ۇيىنە كەلدىم. وبليسپولكومنىڭ قارا ار­عى­ماعىمەن مەن فاەتون ارباسىنا ءمىنىپ كەلە جاتىرمىز. يسا پسيحولوگ بولاتىن. كەسكىنىمە قاراپ بولجاپ قويدى. «ءسابيت، سەنىڭ كەس­كىنىڭدە ءبىر سۇمدىق بار، ءبىر جەرگە ۇرىن­دىرۋعا اكەلە جاتقان جوقسىڭ با؟ ءتۇسىڭ سوعان كەلەدى»، – دەدى.

– ەل جينالىپ، ءسىزدىڭ ۇكىلى ىبىرايمەن ايتىس­قانىڭىزدى قالاپ وتىر، اقىنمەن قاعىس­قانى­ڭىزدى قالاپ وتىر، – دەدىم.

– جوق، اكەمدەي كىسىمەن قاعىسپايمىن. اقىن­دىق جولعا تۇسكەندەگى ۇستازىم، ءپىرىم قۇدايبەرگەندى جەڭگەن اداممەن ايتىس­قانىم جاراسپايدى.

سۇراساڭ مەنىڭ اتىم قۇدايبەرگەن،

حالقىما ايتقان ءسوزىم ۇناي بەرگەن.

تۇسىمە قىزىر ءىلياس كىرگەن شاقتا،

قول سوزىپ دومبىرانى سۇراي بەرگەم، – دەگەن قۇدايبەرگەندى جەڭگەن جۋان ءسىڭىر اقىن عوي، ىبىراي، – دەگەن سوندا يسا بايزاقوۆ.

ۇكىلى ىبىراي ەكپىندەتە ولەڭ ايتقاندا داۋىلداتىپ، استان-كەستەن عىپ جىبەرەتىن. بولات دەگەن بايدىڭ ۇيىندە ولەڭ باستاپ «ءاۋ» دەگەندە، سول ۇيدەگى كۇلىن الىپ تاستاعان نان پىسىرەتىن پەشتىڭ قاسىندا ۇيىقتاپ جات­قان مىسىق شوشىپ كەتىپ، ىستىق پەشكە كىرىپ كەتكەنى ءالى ەسىمدە. ىبىرايدىڭ داۋسى كۇشتى بولۋشى ەدى.

ەسىكتەن كىرگەن يسانى كورىپ، ىبىراي: «كەڭەس كەلبىرىڭكەدەن، جۇيرىك بەستىدەن» دەۋ­شى ەدى، ماڭ­دايى، مۇرنى، ەرنىنىڭ ءبىتۋى ال­دىنا قاراي شاۋىپ تۇر ەكەن. مىناۋ نا­عىز ورەن جۇيرىك بولار»، – دەگەن ەكەن.

يسا ايتىسۋدان باس تارتىپ، ۇكىلى ىبى­رايدىڭ «گاككۋ» ءانىنىڭ اۋەنىمەن قىرىق اۋىز ارناۋ پوەماسىن سول ارادا شىعارىپ، كوپشىلىكتى ءتانتى ەتكەن».

* * *

قۋعىن-سۇرگىن. اقتالۋ

ىبىراي ساندىبايۇلى كەڭەس زامانىندا قۋعىن-سۇرگىنگە ۇشىراپ، جازىقسىزدان-جازىقسىز حالىق جاۋى اتانادى. «باسقا ءپا­لە – تىلدەن» دەمەكشى، قازاقتا جەر داۋى، جەسىر داۋى دەگەن بول­عان عوي. شا­بىندىق جەر ءۇشىن مولداحمەت كۇ­دەر­بە­كوۆپەن سوزگە كەلگەن ىبىرايدىڭ سوڭى­نان سىنىققا سىل­تاۋ ىزدەگەن اڭدۋشىلار كو­بە­يەدى. ول از­داي، كادەن دەگەن كىسىنىڭ كە­لىنشەگى سۇيمەي قوسىلعان سوڭ كۇيەۋىن مەن­سىنبەي، ىبى­راي­دىڭ تۋعان ءىنىسى شالعىن­بايمەن كوڭىل قوسا­دى. بۇل ىسكە دە ىبى­رايدىڭ كوپ كومەگى تيەدى.

مىنەكەي، وسىدان باستاپ وگپۋ ءانشى-كوم­پو­زيتور ۇكىلى ىبىرايدى قۋدالاي باستايدى. ءسويتىپ، وكپەگە قيسا دا، ولىمگە قي­مايتىن اعايىن ەل ەركەسى، ارقالى ايتىس اقىنى ىبىراي ساندىبايۇلى­نىڭ 70-تەن اسقان شاعىندا كوپ مۇڭلىقتىڭ ءبىرى بو­لىپ اق تۇرمەنىڭ تورىنان تەلمىرۋىنە سەبەپكەر بولادى.

1959 جىلى جوعارعى كەڭەستىڭ دەپۋتاتى، حا­لىق جازۋشىسى ءسابيت مۇقانوۆ سول كەزدەگى قا­زاقستان ورتالىق كوميتەتىنىڭ حات­شىسى ءجاندىلدين جولداسقا ىبىراي ساندىبايۇلىنىڭ اقتالۋى جونىندە جازعان حاتىندا: «اتاعى كەڭ تاراعان قازاقتىڭ اقىنى ءارى سازگەرى ىبىراي ساندىبايۇلى 1929 جىلى «ءىستى بولىپ» كۋلاك ەسەبىندە سوتتالىپ، ۇزاماي ولگەن. ول تاماشا ولەڭ­دەرىمەن كوپشىلىكتى دۋمانعا بولەۋشى ەدى. ىبىراي قازاق مادەنيەتىنە ءوز ۇلەسىن قوس­تى، ونىڭ ءبىر عانا «گاككۋ» ءانى «قىز جىبەك» وپەراسىنىڭ ارقاۋى بولىپ، كۇلاشتىڭ ەسى­مىن الەمگە پاش ەتكەنى بارشامىزعا بەلگىلى. نا­قاق­تان جالا جابىلىپ، قۋعىن-سۇرگىن قۇر­بانى بولعان حالىق اقىنى ىبىراي سان­دى­باەۆتىڭ اقتالۋىن شىندىق تالاپ ەتەدى. وسىمەن قوسا، مەن ىبىرايدىڭ 1924 جىلى تۇسكەن سۋرەتىن تاپسىرامىن»، – دەگەن ەكەن سابەڭ.

وسى حاتتان كەيىن ورتالىق كوميتەت ىبى­راي ءىسىن قايتا قاراۋدى تاپسىرادى. 1959 جىلدىڭ 22 جەلتوقسانىندا ۇكىلى ىبى­راي اقتالادى.

حالقىمىزدىڭ ۇلتتىق ونەرىنە ۇلەس قو­سىپ، «گاككۋ»، «سۇيگەنىم كەتىپ بارادى قا­سى­ما ەرىپ»، «قاراكوز»، «قاراقات كوز»، «جيىر­ما بەس»، «جاي­ما­قوڭىر»، «قارا تور­عاي»، «شالقىما»، «قال­دىر­عان»، «ال­تى­باسار»، «اڭشىنىڭ ءانى»، «قىزىل اسىق»، «سۇلۋ كوكشە» سىندى اندەرىمەن ەسىمى ەل ءىش­ىندە جاتتالعان قايتالانباس دارا تۇلعا، تابيعي دارىن يەسى وسىلايشا جارىق ءدۇ­نيەمەن قوش­تا­سادى. شىندىق ءۇشىن شىرىل­داعان عازيز جان ءادى­لەتسىزدىك پەن ساياسي قۋعىن-سۇرگىننىڭ قۇربانى بولادى.

وسى ورايدا ءومىرىنىڭ قىرىق جىلىن حالقى­مىزدىڭ ايگىلى ءانشىسى ، ايتۋلى اقىنى ىبىراي سان­دىبايۇلىنىڭ ءومىرى مەن شى­عارماشىلىعىن زەرت­تەۋگە ارناعان قى­زىل­جارلىق جۋرناليست ءسار­كەن اياپبەر­گەنۇلى قۇل­ماعامبەتتىڭ ەڭبەگىن ەرەكشە اتاۋ ابزال.

كيەلى ونەرىمەن اتى اڭىزعا اينالعان ۇكىلى ىبىراي سىندى تۇلعانىڭ ۋاقىت وتكەن سايىن حا­لىق قازىناسىنا قوسقان اندەرى كە­لەر ۇرپاققا باعا جەتپەس مۇرا ەكەنى ءسوزسىز.


التىن يمانباەۆا، «الاش ايناسى».

پىكىرلەر