سەرىلىك پەن شەبەرلىك ۇيلەسىمى

2698
Adyrna.kz Telegram

حالقىمىزدا «جىگىتكە جەت­پىس ونەر دە از» دەگەن تۇسى­نىك بار. مۇنىڭ قيال ەمەس، ورىندى تالاپ ەكەنىن ور­تامىزداعى جەتپىستىڭ بە­سەۋىنەن اسقان قاريا ارعىنبەك اق­ساقالدىڭ ومىرىنەن، ونە­رى­نەن كورۋگە بولادى. اقىشۇلى ارعىنبەك – موتىشتىڭ اقشيى اتا­ناتىن تۇيە بويلامايتىن تۋ ءشيىنىڭ باسىنان بال تامعان شاعان وزەنىنىڭ تۇلەگى. بۇل سارجال ەلى – شاڭىراق كوتەرىلىپ، ومىرگە ۇرپاق كەلىپ، بالانىڭ تۇساۋى كەسىلىپ، ناۋرىز تۋىپ، سوقا جىعىلىپ، وراق جينالسا دا، ءومى­رىنىڭ ءار ءساتىن توي ەتىپ تويلاۋدى ءداستۇر ەت­كەن، ءومىردىڭ تارشىلىعى مەن تاپشىلىعىن ىن­تىماقتى بەرەكەمەن جەڭۋدى ماقسۇت ەتكەن جۇرت.

(كيىز ءۇيدىڭ كىشىرەيتىلگەن بەينەسى (ماكەتى). اعاش سۇيەگى – تالدان جاسالعان. بۇل بەينە 1973 جىلى ءا.قاستەەۆ اتىنداعى ونەر مۋزەيىنىڭ ەكسپوناتىنا الىنعان.

سولدان وڭعا قاراي: ت.دوسماعانبەتوۆ – ءمۇسىنشى، ارعىنعازى قايساحانوۆ – سەمەي وبلىستىق كەڭەسى توراعاسىنىڭ ورىنباسارى، ءانۋار ءالىمجانوۆ – جازۋشى، ىرىمحان عابدۋللين – اباي اۋداندىق كەڭەسىنىڭ توراعاسى.)

ارعىنبەك – اكەسى اقىشتان بايگە ات باپ­تاپ، يت جۇگىرتىپ، قۇس سالۋدى، ءىز كەسىپ، تۇزاق، قاقپان قۇرىپ، اڭشىلىق ونەردى مەڭ­گەرگەن ادام. تالدان بۇراپ بەسىك، شانا جا­ساپ، قايىڭنىڭ بەزىنەن ەر قوسىپ، كيىز ءۇي­دىڭ سۇيەگىن باسىپ، ونى جوسامەن بوياۋدىڭ دا شەبەرى. زەرگەرلىك ونەرمەن بىرگە سۇيەك­پەن، مۇيىزبەن ءۇي جيھازىن، مۇلىك-مۇ­كام­مال­دى اشەكەيلەۋدى، ەر-تۇرماندى ورنەك­تەۋ­دى شيماي اتادان ۇيرەنگەن. اناسى دامەجان يساقىزى سياقتى ون ساۋساعىنان ونەر تامعان اپا، جەڭگەلەرىنەن ءۇي تۇر­مى­سى­نا قاجەتتى ارقان، ءجىپ ەسىپ، شي تارتىپ، وراپ، تۇسكيىز، الاشا، تەكەمەت، سىرماققا ويۋ-ورنەك سالۋعا توسەلگەن.

تەرمە باۋ-شۋ، الاشا، قورجىن توقىپ، تاڭ­عىشتاردى ىزىپ، تاڭدايلاپ باۋ، باسقۇر توقۋدىڭ سان ءتۇرلى ءتاسىلىن بىلەدى. كون كەپتىرىپ، كونەك، تورسىق، سابا، سۇيرەتكىنىڭ ءار ءتۇرىن تىگىپ، قايىس يلەپ، قامشى، ەر-تۇر­ماننىڭ بارلىق ابزالدارىن ءورىپ، ىدىس-اياق قابىن قولدان توقيدى. كارى-جاس، ايەل-ەركەكتىڭ قىستىق-جازدىق، مايلىق-سۋ­لىق، باسكيىم، اياقكيىمدەرىن تىگۋدىڭ شىڭ­عىس­تاۋ­لىق ۇلگىسىن ساقتاپ كەلەدى.

جاستايىنان ءانشى بالا اتانعان ول حال­قىمىزدىڭ ءان-كۇي ونەرىنىڭ مول مۇراسىن جادىن­دا ساقتاپ، ناسيحاتتاۋدان جالىققان ەمەس. قازاقتىڭ اس ءمازىرىن دايىنداپ، قوناق كۇتىپ، قۇرمەتتەۋدىڭ دە ىزەتتىلىك ۇلگىسىن ءوز بويىنا كورگەندىلىك قاسيەت ەتىپ جيناعان ەستى دە دارقان، اقكوڭىلدى ۇلاعاتتى ادام. ادامگەرشىلىكتىڭ قاراپايىم قاعيداسى بويىنا قاسيەت بولعان سول سارجال ولكە­سىن­دەگى قارا ءتىلدىڭ شەشەندەرى – جاعىپار، بورانباي، قۋاندىق، ىبىراي مۇعالىم، ومار­بەك مۇعالىم، بەكباتىر، ءسلام اقساقال، ءباتتاش سياقتى ماعىنالى وي، استارلى ۇعىم­مەن تەرەڭنەن تامىر تارتاتىن سۇلۋ ءسوز­دىڭ شەبەرى بولىپ شىققان ارەكەڭ – بۇل كۇندە «دالا اكادەمياسىن» تامامداعانداي، جان-جاقتى ءبىلىمدى، جەتپىس ونەردىڭ ءتىلىن بىلەتىن، ەسكى مەن جاڭانىڭ سىرىن سارالاي الاتىن قازىنالى قارت.

ول ءوز اينالاسىنان تەك ادامعا دەگەن مەيى­رىمدى ىقىلاس، قۇرمەت ۇلگىسىن كورىپ وس­كەن، ەشكىمگە مىندەت ارتپاي، قولىنان كەل­گەن­شە وزگەگە قامقورلىق پەن ىزەتتىلىك كور­سە­تۋدى بالا جاستان داعدى ەتكەن. ەس ءبىلىپ، ەتەك جاپقاننان ۇلكەننىڭ جولىن كەسپەي، ءسو­زىن توسىپ، ايتقانىنا قۇلاق اسىپ، قۇرمەت كور­سەتىپ، جاساعان قولعابىستىعى ءۇشىن ەلگە­زەك بالا اتانىپ، العانى ۇنەمى العىس بول­عان.

ۇلكەندەردىڭ كەمەڭگەرلىگى – «كىسىلىكتىڭ قا­سيەتتى قازىناسى – ۇستازدا» دەپ ۇققان­دىق­تان بولار، مىنەزى مەن ىسىنە ريزا بولعان ولار «مۇعالىم بول، بالام» دەپ باتا بەرگەن ەكەن.

دۋالى اۋىز قارتتاردىڭ سول باتاسى قابىل بولىپ، ارعىنبەك احمەتجانوۆ سە­مەي­­دەگى قاسيەتتى ءبىلىم ورداسى – م.اۋەزوۆ اتىنداعى پەداگوگيكالىق ۋچيليششەنى ۇزدىك ءبىتىرىپ، 18 جاستا مۇعالىم بولىپ شىعادى.

ەلىمىزدىڭ شىعىس ايماعىنداعى بۇل وقۋ ور­نى – ءبىلىم مەن ماماندىق بەرۋدىڭ عانا ەمەس، عىلىم مەن ونەردىڭ، ادامگەرشىلىك پەن ازا­ماتتىقتىڭ اسىل ۇلگىسىنىڭ ورداسى. ون­دا وقىعان، ەڭبەك ەتكەن مۇحتار اۋەزوۆ، مىر­جا­قىپ دۋلاتوۆ، قانىش ساتباەۆ، الكەي مار­عۇلان، قۇدايبەرگەن جۇبانوۆتاردىڭ ۇل­گىسى بولەكشە قازىنا، ءداستۇرلى قاسيەت بو­لا­تىن.

بالا ارعىنبەك بۇل ورتادان ءوزىنىڭ اڭسا­عان ارمانىنىڭ، شولدەگەن اڭسارىنىڭ ءبارىن تاپتى.

شەبەرلىكتىڭ دە، شەشەندىكتىڭ دە، ونەر­پاز­دىقتىڭ دا، ۇلاعاتتىلىقتىڭ دا، ۇستاز­دىقتىڭ دا قاينار بۇلاعىنان مەيىرى قانىپ سۋسىندادى.

اۋەلدەن ەلىمىزدىڭ رۋحاني استاناسى، مادەنيەتى مەن ونەرىنىڭ، اقىل-ويىنىڭ مەك­كەسى سانالعان سەمەي شاھارىنداعى مۇ­را­جايلار مەن تەاترلار، وركەسترلەر مەن حورلار بالا ونەرپازدىڭ قانىندا بار قاسيەتىن، بويىنداعى ونەرگە دەگەن قۇش­تار­لى­عىن بۇرىنعىدان دا ماعىنالى، ما­ز­مۇن­دى، جۇيەلى ارناعا سالعانداي بولدى.

بۇرىن اربا-شانا، ەر-تۇرمان جوندەپ، ەتىك، تىماق، بورىك تىگىپ، سىنعان شىنى ىدىس-اياقتى قۇرساۋلاپ، توستاعان، اياق-تاباقتى اعاشتان شاۋىپ، بيە ساۋىپ، قايماق شايقاپ، ىركىت ءپىسىپ، قۇرت-ىرىمشىك قايناتۋ، شي تارتىپ، ونى وراۋ تۇرمىستىق قاجەتتىلىك شىعار دەپ بىلگەن ارعىنبەكتىڭ ونىڭ ءبارى ۇلتتىق ونەر، حالىق دانالىعى، عاسىرلار بويى شىڭ­دا­لىپ كەلە جاتقان ۇلتتىق قازىنا ەكەنىنە كوزى جەتتى.

ءار ىسكە وسىلاي ۇڭىلگەن ول ەندى مۋزى­كالىق ساۋات اشىپ، دومبىرانى، ءمانداليندى نوتامەن ويناۋعا دەن قويدى. نەگىزگى ساباق كەستەسى بويىنشا العان دارىسىنەن تىس ءوز بەتىمەن ءبىلىم-قابىلەتىن جەتىلدىرىپ، ۋچيليششە وركەسترىنە قاتىسىپ، سكريپكادا، كۇي­سان­دىقتا ويناۋعا دەن قويدى، داعدىلاندى. نوتا بويىنشا بۇرىن بىلمەيتىن ساز سارىن­دارىن شىعارۋدى ۇيرەندى.

شىڭعىس ەلىنىڭ ورتاسىندا ايتىل­عا­نىمەن، سىرتقا تاراي قويماعان اندەردى نوتاعا تۇسىرۋگە دە تالپىنىپ كوردى.

حالقىمىزدىڭ ءان-كۇي، جىر-تولعاۋىنىڭ «ساياسي قىراعىلىقپەن» ۇمىتىلا باستاعان نۇسقالارىن جيناپ، نوتاعا تۇسىرۋگە تال­پىندى. الەمگە ايگىلى كلاسسيكالىق شى­عار­مالار ۇلگىسىن ۇعۋعا نيەت ەتتى. ءوزىنىڭ سۇيكىمدى دە سازدى باريتون داۋسى بار ارعىنبەك بۇرىن دومبىرامەن ءان ايتاتىن. ەندى ءوزىن-ءوزى كۇيساندىقتا سۇيەمەلدەۋگە دە توسەلدى. حالىقتىق، كلاسسيكالىق شىعارمالاردى تىڭداپ، تۇتىنۋعا بوي ۇسىندى. ءدام-تۇز تارتىپ، تاعدىردىڭ جازۋىمەن قاسقابۇلاق مەكتەبىنە باستاۋىش سىنىپ مۇعالىمى بولىپ كەلگەن ا.احمەتجانوۆ ءوزى سۇرانىپ ءان-كۇيدەن ءدارىس بەرەتىن بولدى. مەكتەپتە وقۋ­شى­لار حورىن ۇيىمداستىردى. ءۇزىلىس كەزىندە بالالارعا ءان ايتقىزىپ، ونەر باسەكەسىن وتكىزۋدى ادەتكە اينالدىردى. بالالاردىڭ دا، اتا-انالاردىڭ دا ونەرگە دەگەن ىقى­لاس­تى پەيىلى وياندى.

بۇرىن ءان-كۇي ەكىنشى كەزەكتى ساباق سانالىپ، ەسكى مەكتەپ ۇيىندە ارنايى بولمە بولماعاندىقتان، مەكتەپتىڭ بوس جەرىندە وتكىزىلە بەرەتىن داعدى بۇزىلدى. ءان-كۇي ءپانى ساباق كەستەسىنە ەنەتىن بولدى. ءان-كۇي ءپانىنىڭ مۇعالىمى مەكتەپ ىشىندە دە، اۋىلدا دا ەسىمى بەلگىلى، ابىرويى اسقاق ونەر جاناشىرى تانىلادى.

مەكتەپتەگى ساباقتان تىس مەرزىمدەگى ارعىنبەكتىڭ ورتاسى – اۋىلدىڭ كارى قۇلاق قاريالارى، مۇحتاردىڭ دوستارى – تىلەكە مەن بوقاي، زيات، ىبىرايشا، جۇماعادىل، مول­دا­عاليلار.

قاسقابۇلاق – ۇلى اباي دۇنيەگە كەلگەن سىرت قاسقابۇلاق جەرى. مۇندا اباي، قۇنانباي، ءيىسى ولجاي اۋىلىنىڭ ءداستۇر-سالتى، ءسوز ساپتاۋ ۇلگىسى، ادامدار ارا­سىن­داعى ادامگەرشىلىك قاتىناستىڭ حاتقا تۇسپەگەن قاعيداسى ساقتالعان. اباي اندە­رىنىڭ شەبەر ورىنداۋشىلارى بولعان ال­ما­عامبەت پەن ايگەرىمنىڭ ءۇنىن ەستىپ، ۇلگىسىن ۇس­تانعان ونەرپازدار دا بارشىلىق ەدى.

وسى اۋىلدىڭ جەرىندە ۇلى مۇحتار تۋعان بورلىدەگى ءومىر كەشىپ كەلە جاتقان ۇبىعالي، قالياسقار، الاتاي، بەك­مۇ­حامبەت (بەكەن) سياقتى ۇلاعاتتىلىق ۇلگى­سى بويىنا قاسيەت بولىپ سىڭگەن ادامدار دا از ەمەس-ءتى.

وسىنداي مول قازىنانىڭ ورتاسىنا تاعدىر ايداپ كەلگەن ارعىنبەك تەز ەسەيىپ، پاراساتتىلىقپەن نۇرلانا تۇس­كەندەي ەدى. كوڭىل قۇسى شارىقتاعان شاقتا اينالاسىنان بەس بۇلاق بۇرقىلداپ شىعىپ جاتقان شولپان جوتاسىنىڭ ساي-سالاسىن سەرۋەندەپ ءجۇرىپ شىرقاپ ءان سالۋدى ماشىق ەتتى. اسىرەسە اباي اندەرىنە تەرەڭ بويلاپ، ونىڭ استارلى سىرىن ۇعىپ، ادامنىڭ جۇرەك قى­لىن شەرتەتىن، كوڭىل قۇسىن قانات­تان­دى­رىپ، ەلىتىپ، ەگىلتەتىن قۋات، قۇدىرەتىن سەزى­نە­تىندەي كۇي كەشەتىن بولدى.

ۇلى ابايدىڭ اندەرىن نوتاعا تۇسىرۋگە تالاپتاندى. بىردە ءوزى جاتتاپ، مانەرلەپ وقۋعا داعدىلانىپ جۇرگەن اباي سوزدەرى ءان تىلەپ تۇرعانداي اسەر بويىن بيلەگەنىن سەز­دى. اقىرى كوپ تولعانىپ، تەرەڭ ءتۇسىنىپ بىل­گەن ابايدىڭ «توتى قۇس ءتۇستى كوبەلەك» ات­تى ولەڭىنە لايىق ءان سارىنى تۋدى. راس، ال­عاش­قىدا «ءان سارىنى ءوز كوكەيىنەن تۋدى ما، الدە اباي ءانى دەپ باسقالاردان ەستىگەن سارىن سا­زى ما؟» دەگەن كۇدىكتى ويلار دا ما­زا­لاماي قوي­عان جوق. ءاندى نوتاعا ءتۇسىرىپ، ان­شىلەرگە ۇي­رەتىپ، ايتقىزىپ، وزگەلەرگە تىڭ­داتىپ كور­دى. ابايلىق وي تەرەڭدىگى، سا­رىن ساز­دى­لىعى، سەزىم شىنايىلىعى انىق تا­نىلىپ تۇرعان تۋىندىعا ۇلىلىق ۇيىعان ول­­كەنىڭ تىڭداۋشى قاۋىمى رازىلىق ءبىل­دىر­دى.

«ءانسىز ولەڭ – جەتىم ولەڭ» دەپ بىلەتىن شىڭعىس ەلىنىڭ تۇسىنىك-تالابىنىڭ دۇرىس­تى­عىنا يلانعان ارعىنبەكتىڭ اباي ولەڭ­دەرىن وقىپ، ءتۇسىنىپ، سەزىنۋى، وعان لايىق ءان ىز­دەۋى وسىلايشا باستالعان ونەر كوشى بو­لا­تىن.

بۇل كۇندە ۇلى ابايدىڭ 40-تان ارتىق ولە­ڭىنە ءان-رومانستار شىعارعان ارعىنبەك احمەتجانوۆ – قازاقستان رەسپۋبليكاسى كوم­پوزيتورلار وداعىنىڭ مۇشەسى. شى­عار­ما­لارىن رەسپۋبليكا ساحنالارىندا ونەر جۇلدىزدارى ورىنداپ ءجۇر.

ءوزى ءومىر ءسۇرىپ وتىرعان ورتاعا مەيلىنشە پايدالى مامان بولۋدى ارمانداعان ار­عىن­بەك اباي ەلىنە ورىس ءتىلىن وقىتىپ ۇي­رەتەتىن ۇستاز قاجەت ەكەنىنە كوزى جەتىپ، سە­مەيدىڭ پەداگوگيكالىق ينستيتۋتىنىڭ ورىس ءتىلى فاكۋلتەتىنە وقۋعا تۇسەدى. ونىڭ ەكى جىلىن تامامداعان سوڭ، سىرتتاي وقۋعا اۋى­سىپ، اباي اۋداندىق وقۋ ءبولىمىنىڭ جول­دا­ماسىمەن قۇندىزدى ورتا مەكتەبىنە وقى­تۋشى بولادى.

جاقسىدا جاتتىق بولمايتىنى – بەلگىلى جاي. «كىسى بولار بالانىڭ كىسىگە ءۇيىر بولا­تىن» داعدىسىمەن مەكتەپتەگى جۇمانباي ەسىم­دى ءان مەن كۇيگە قابىلەتتى، قولى شەبەر مۇعالىممەن تەز ءتىل تابىسادى. جۇمەكەڭنىڭ اكەسى، اۋىل ۇستاسى، ءۇيشى، ەرشى، اۋىل-ەلدىڭ بۇتىندىگىن، ىنتىماقتى بەرەكەسىن ايرانداي ۇيىتىپ وتىرعان جايساڭ مىنەزدى ءاديباي اق­ساقالدىڭ مەيىرىمدى قوشەمەتىنە بولە­نەدى. ءار ىستە يكەمدى، تياناقتى جاس جىگىت ءوزى جەتە بىلمەيتىن ءبىر ونەر – ءۇي باسۋ، ەر قوسۋ ءىسىن ادەكەڭنىڭ قارا دۇكەن، شەبەرحاناسىندا وتىرىپ تولىق مەڭگەرەدى.

ۇلى ابايدىڭ 125 جىلدىق مەرەيتويى قارساڭىندا ارعىنبەك جاساعان كيىز ءۇيدىڭ ماكەتى اۋدان، وبلىستا جۇلدەلى بايگەگە ءىلىنىپ، سوڭىندا الماتىداعى ءا.قاستەەۆ اتىن­داعى ونەر مۇراجايىنداعى كورمەگە قويىل­دى. ول كيىز ءۇيدىڭ نەگىزگى ۇلگىسى (ەتا­لونى) ەسەبىندە سول مۇراجايدا ساقتالۋدا.

بۇل تاعدىردىڭ جازۋىنا كىم شاك كەل­تىرمەك؟! ءۇيدىڭ جابدىقتارى كورگەندى ورتادا وسكەن، ونەرلى جاس ار­عىنبەككە ۇل­كەن­دەردىڭ ۇيعارۋىمەن قوسىلعان جارى مافرۋزا­نىڭ قو­لىنان شىققان ەدى. ول كيىز ءۇيدىڭ كىشى­رەي­تى­لىپ جاسالعان ماكەتى بولعاندىقتان، ونىڭ بارلىق بولشەگى سوعان لايىقتى ولشەمگە كوشىرىلگەن بولاتىن. اسىرەسە تالدىرىپ باسىلعان، كۇن كورىنگەندەي جۇپ-جۇقا، قا­عاز­داي اپپاق كيىز بەن وعان ويىلعان ويۋ-ورنەكتەردىڭ ۇيلەسىمدىلىگى كورەرمەن قاۋىم­دى ەرەكشە ريزا ەتكەن بولاتىن.

ءالى كوشى-قون ءداستۇرى ساقتالعان اۋىل ومىرىندە ءار كەز ەسىك-تەرەزەگە مۇقتاجدىق، بەسىك، اربا-شانا تاپشىلىعى جويىلا قوي­ما­عان كەزدە كۇيەۋ بالانىڭ قولىنىڭ شە­بەرلىگى قانداي جاقسى! شەبەرلىك كۇيەۋدى ول بوساعادا وتىراتىن كۇشىك كۇيەۋ ەمەس، توردە ورنى بار «ەركە كۇيەۋ» اتاندىردى.

اقىن شاكىر مەن اۋىلدىڭ شەشەن، شە­جى­رە قارتتارى قالي، نىعىمەت، قۇداي­بەر­گەن، ءادىل، سلامبەك، مۇسا، مۇحامەدجارلار ايتاتىن اڭگىمەلەر جەلىسى ۇزىلمەيتىن قا­زى­نا، بايلىق مۇراسى كورىنەتىن. ءان مەن جىر­دىڭ ورداسى، شىڭعىس تاۋىنىڭ تابيعاتى كوركەم تۇسى – قۇندىزدى ولكەسى ارعىنبەكتىڭ شابىتتى قيالىنا قانات ءبىتىرىپ، وي تەرەڭىن، ۇيقاس ۇلگىسىن ىزدەپ ولەڭ جازۋعا جەتەلەدى. تۋعان جەرگە دەگەن شەكسىز ماحاببات زارەدەي تولاستامايتىن ماڭگىلىك جىر بولىپ توگى­لە­تىن. ولەڭ-جىردىڭ سول تاسقىندى تولقىنى اقىنجاندى ارعىنبەكتىڭ كوكىرەك قاينارىن اشىپ، «شىڭعىستاۋ» اتتى ولەڭ تۋعىزدى. ساز­گەر ارعىنبەك ونى انمەن الپەشتەدى. ول اۋدان جۇرتشىلىعىنىڭ سۇيىكتى ءانى بولىپ شىرقالىپ كەلە جاتقانىنا جارتى عاسىردان ارتىق عۇمىر ءوتتى.

اۋداننىڭ مادەني-الەۋمەتتىك ومىرىندە ورلەۋ قادامى جاسالعان سول ءبىر شاقتا جاس­تار­دىڭ العى شەبىندە كورىنگەن ارعىنبەكتى اۋداندىق پارتيا كوميتەتى ءوز اپپاراتىنا قىز­مەتكە شاقىردى. ءبىرازدان كەيىن ونى اۋدان جاستارى ءوزىنىڭ جەتەكشىسى تانىپ، اۋدان­دىق كومسومول كوميتەتىنىڭ ەكىنشى، ءبىرىنشى حاتشىسى مىندەتىنە سايلاپ الدى.

اۋدان ورتالىعى – قاراۋىل اۋىلىنا كوشىپ كەلگەن جاس وتاۋ يەلەرى (ارعىنبەك – مافرۋزا) وزدەرى سياقتى ومىرگە قۇشتار، ونەرگە بەيىم، ولەڭگە قۇمار زامانداستار ورتاسىن تاپتى. ول كەزدە قاراۋىلدا شىڭ­عىس ەلىنىڭ كونەكوز قاريالارى دا، كەمەڭگەر ادامدارى دا سەلدىرەي قويماعان ەدى.

سول ءبىر ساياسي جىلىمىق جىلدارىندا ومىر­گە قايتا كەلگەن الاش ارىستارىنىڭ حالىق ءۇشىن كەشكەن بەينەتىن، ەتكەن ەڭبەگىن وقىپ-ءبىلىپ، ناسيحاتتاۋعا بەلسەنە ارالاس­قان­داردىڭ ءبىرى ارعىنبەك بولدى. تالاي قيانات-قىسىمعا مويىماي، يىلمەي، امان-ەسەن ەلىنە ورالعان احات شاكارىمۇلىمەن وزگە جۇرتتان گورى تەز شۇيىركەلەسىپ، تۇسى­نىس­تىك تاپقان دا ارعىنبەك ەدى.

شاكارىم مۇرالارىن جيناۋعا بەلسەنە ارالاسا ءجۇرىپ، دەن قويعانى قاجى­نىڭ ءان-كۇي مۇراسى بولدى. احات اقساقالدان، ءانشى قابىش، نيازبەكتەردەن شاكارىم ان­دەرىن تىڭداپ، ولاردى نوتاعا ءتۇسىرۋدى ءوزىنىڭ ازاماتتىق بورىشى سانادى. ول كەيىن قا­لام­­گەر ارعىنبەكتىڭ «رۋحاني جول» دەپ اتا­لاتىن ءتورت تومدىق جيناعىنىڭ ءۇش تومىندا قام­تىلىپ، باسپادان شىقتى.

كەڭەستىك قوعامداعى لاۋازىمدى قىزمەت­تەن گورى حالىق مۇراسىن جيناپ، قولونەر ۇلگىلەرىن جەتىلدىرىپ، جۇيەلەۋدى، ولاردىڭ ەتنوگرافيالىق ءمانى مەن ءسانىن ءدال تاۋىپ، جاريا ەتۋدى ارتىق ساناعان ارعىنبەك جو­عارعى پارتيا مەكتەبىن ءبىتىرىپ كەلگەن سوڭ، ۇسىنىلعان اۋداندىق گازەتتىڭ رەداك­تور­لىعى مىندەتىن تاستاپ، سەمەي قالاسىنا كوشتى.

وبلىستىق راديودا، «سەمەي تاڭى» گا­زە­تىندە ەڭبەك ەتىپ ءجۇرىپ، ەلىمىزدىڭ شىعىس ايماعىنداعى حالىق اندەرى مەن كۇيلەرىن جيناپ، ولاردى شەبەر ورىنداۋشىلاردىڭ ۇلگى­سىن ماگنيت تاسپاسىنا جازىپ الىپ، ناسي­حاتتاپ، كوپتەن بەرى قول ۇزە باستاعان قول­ونەرگە دە ۋاقىت تاپتى. سامىرسىن، كوك­شەتاۋدىڭ قىزىل قاراعايى، قارقارالىنىڭ ۇرعاشى، ەركەك قاراعايلارىن، شىڭعىس­تاۋ­دىڭ دولانا، شىرشاسىن جيناپ، دومبىرا جاساۋعا بەرىلە كىرىستى.

تەنور، باريتون داۋىستارىنا لايىقتاپ جاساعان دومبىرالارىن شەرتىپ كورگەن ما­دەنيەت، بولات، جانىبەكتەردىڭ ولارعا ەرەك­شە ريزالىق تانىتقانى بار. قۇرمەتپەن ارە­كەڭ ۇسىنعان دومبىرانى ايگىلى ءانشى جانىبەك ءوزىنىڭ جانسەرىگى تۇتىپ، جانىنان قالدىرمايتىن ەدى.

كەيىندە ءوزى دە اباي، شاكارىم اندەرىن ايتىپ، لەكتسيا، كونتسەرتپەن قازاقستاننىڭ ءتورت قۇبىلاسىن ارالاعان ساپارلارىنا ارناپ جاساعان جينامالى دومبىراسىنىڭ ءوزى – وزىنشە ءبىر ونەر ۇلگىسى دەرلىك قۇندى دۇنيە.

بىرنەشە جىل ىزدەنىپ، ءال-ءفارابيدىڭ مۋ­زى­­كالىق تەورياسى نەگىزىندە اسقان شەبەر­لىكپەن جاساعان جاڭا اسپابىن «ءال-فارەيا» دەپ اتاۋىنىڭ وزىندە ۇلكەن ءمان بار. قۇلاق كۇيى كۆينتامەن بۇرالاتىن، جاڭعاق اعا­شىنان جاسالعان بۇكتەمەلى، ءۇش ىشەكتى، ەليپس فورماسىنداعى جاڭا اسپاپ­تىڭ دىبىستىق قابىلەتى مول. اۋەلدە شىڭ­عىس ەلىندە ءۇش ىشەكتى دومبىرا شەرتۋ ءداستۇرى بولعان-دى. ونى ۇستاعان شاكىر اقىندى كوزى كورىپ، قاسىندا قۇرداسى، بالاسىنداي بولعان ارعىنبەك وسى ءبىر وزگەشە ونەردى ول­تىرمەۋدى، ومىردەن وشىرمەۋدى مىندەت ەتكەندەي. ونىڭ قۇلاق كۇيىن كەلتىرىپ شەرتۋدىڭ ەرەكشەلىكتەرىن عىلىمي جۇيەدە جازىپ ءجۇر.

ءوزى شىعارعان 60-تان ارتىق ءان-رو­مان­سىن وسى «ءال-فار-ا»-مەن ايتىپ ناسي­حات­تايتىن سازگەر، ءانشى، سەرى، شەبەر، شەشەن ارعىنبەك قاريا ۇلى اباي مەن شاكارىمنىڭ شىعارمالارىنداعى تەكستولوگيالىق قاتەلىكتەردى تۇزەتۋگە دە ورىندى وي تولعاپ كەلەدى.

ءومىردىڭ ءبىر ءلاززاتى – بىلمەگەنىن ۇيرەنۋ، بىلگەنىن وزگەگە ۇيرەتۋ دەپ ەسەپتەيتىن ارەكەڭ – ۇلى شاكارىمنىڭ

«…بىلگەن ەردىڭ بول شاكىرتى،

بىلمەگەندى قىل شاكىرت.

ۇيرەنۋگە قىلما نامىس،

ۇيرەتۋگە بولما كەر.

ونەرىڭدى قۇر شىرىتپە،

ورنىنا ونى جۇمساماي.

وكىنىشى كەتپەس ونىڭ،

ءوز ويىڭدا بوسقا ولەر» دەگەن وسيەتىن ومىرلىك ۇستانىمى ەتىپ، سانالىلىقپەن سۇلۋ قارتايىپ كەلە جاتقان قاريا.

الەمدىك تەندەنتسياعا اينالعان جاھان­دانۋ قۇبىلىسىنا ارەكەڭ ۇركە قارامايدى. قايتا جاھاندانۋ ءداۋىرىنىڭ ۇرانى مادەني پليۋراليزم بولسا، ءاربىر ۇلت ءوزىنىڭ ۇلتتىق بولمىس، ەرەكشەلىگىن ساقتاپ، ءوز مادە­نيە­تىنىڭ، ادەبيەتىنىڭ، سالت-ءداستۇرىنىڭ تابيعي-تا­ريحي ساباقتاستىعىن ساقتاپ، ۇيلەسىمدىلىگىن جەتىلدىرۋدى قاجەت دەپ ەسەپتەيدى. سوندىقتان دا ۇلتتىق ەتنوگرافيانى، حالقىمىزدىڭ سالت-سالتاناتىن، ءتىلى مەن ءداستۇرىنىڭ مىنەز-قۇلقىن، ادەپ-يبا، يناباتتىلىق، ىزەتتىلىك ۇلگى­سىن ساقتاۋدى، قورعاۋدى، ونى بۇگىنگى ماتەريالدىق، تەحنيكالىق جاڭالىقتاردى پايدالانىپ جەتىلدىرۋدى ماقسات ەتۋ كەرەك دەپ بىلەدى. سول ماقساتپەن ۇلت بولمىسىنا قىلاۋ تۇسىرمەي ساقتاپ، ونى كەلەر ۇرپاققا جەتكىزۋ ءۇشىن قارلىعاشتىڭ قاناتىمەن سۋ سەپكەندەي بولسا دا سەپتىگىم تيسە ەكەن دەپ ەڭبەكتەنىپ، ىزدەنۋ ۇستىندەگى ارعىنبەك اق­سا­قالدىڭ موينىنا العان ما­ڭىزى زور بورىشى مول.


مولدابەك جانبولاتۇلى،

قر وقۋ-اعارتۋ ءىسىنىڭ وزاتى،

قر جۋرناليستەر وداعىنىڭ مۇشەسى،

اباي اۋدانىنىڭ قۇرمەتتى ازاماتى،

سەمەي قالاسى،

«الاش ايناسى».

 

 

پىكىرلەر