تۇمشالانعان دۇنيە-اي، تۇمشالانعان،
قورقىنىش توڭىرەكتى قۇرساپ العان.
ادامزاتاقا ايتادى وسى كۇندەر،
ءومىردىڭ ەكەندىگىن مۇنشا جالعان.
ۇلى ۇرەي شارلاپ العان اسپان استىن،
سۇمدىعى شىعار مۇمكىن باقتالاستىڭ؟!
جاسىنا يە بولماي التى قۇرلىق،
باسىنا اۋىر قايعى باتتى الاشتىڭ.
دالا قاشان ايىعار بۇل تۇماننان،
شار عالامنىڭ بۇل تۇمان شىرقىن العان.
باياعىدا وبادان ەل قىرىلىپ،
ءورت كەتكەندەي قۇلازىپ جۇرتى قالعان.
ول زامان قايعىمەنەن اقىرلاسقان،
اساۋ وزەن تارتىلىپ، تاسىپ جاتقان.
ءتۇتىنى ءوشتى دەيدى كەي قاۋىمنىڭ،
ورداسىنىڭ تۇڭلىگى اشىلماستان.
ول كۇننىڭ قىلسىن قۇداي بەتىن ارى،
ايتىلماسىن زار زامان، جەتىم ءانى.
ءتاڭىر بىردە قايعىمەن سىنايدى دا،
باتپان-باتپان باق سىيلاپ وتىرادى.
جەر شارى – جالعىز وتان ادامزاتقا،
ۇلى پانا جوق بىزگە ودان باسقا.
ادام اتا بالاسى ء"بىز بىرگەمىز",
ىزەتپەن ۇندەۋىمدى جازام حاتقا!
اسپان ورتاق، كۇن بىرەۋ، اي دا جالعىز،
ساعىنتتى مۇڭ-مۇقتاجسىز جايناعان ءجۇز.
"اق، قارا، سارى" بولىپ بولىنبەستەن،
كۇللى ادام ءبىر ارقاۋعا بايلانارمىز!
