قارا بۇلت تورلاعان با مىنا ەلدى،
قارا ىندەت جايلاعانبا بايتاق جەردى.
ءتاجتاجال ەلدىڭ ءىشىن ويران قىلىپ،
قاناشاما ارداقتىلار كوزدەن كەتتى.
ءتاجتاجال بەت-جۇزگە قارامادى،
ەمى دە ازىرگە ەش تابىلمادى.
جانازا سوڭعى كەزدە ءجيى وقىلىپ
ءوزى دە از قازاعىمدى جارالادى.
بۇل دەرتتىڭ دە توقتاۋى بولار ءالى،
ءاربىر ءۇي قۋانىشقا تولار ءالى.
ورشىگەن بۇل ىندەتكە ەم تابىلىپ،
بۇل كۇندە ۇمىتىلىپ قالار ءالى.
دەسەكتە كوپ ازامات كەتىپ جاتىر،
اراسىندا ارداقتىلار جەتىپ جاتىر.
اجالدىڭ ارتىپ العان جەتەگىندە
پانيدەن باقيلىققا ءوتىپ جاتىر.
سونداي ءبىر ەل تۇتقاسى اسىل اعام،
قازاقتىڭ قۋانىشى التىن جاعام،
قازاقتىڭ ماقتانىشى،باتىرىنان
ايىرىلىپ قالدىق مىنە ءتۇسىپ ساعام.
حالىقتىڭ جاقسى كورگەن جان بالاسى،
ءبىر جاپىراق، ەلدەن شىققان ول داراسى.
قايران جاكەم ورتامىزدان كەتكەنىمە؟
قايعىرىپ ازا تۇتتى ەل اراسى.
قازاقتىڭ ماقتانىشى اسقارتاۋىم،
ءوزىڭدى جاقسى كوردى بارشا قاۋىم.
سپورتتىڭ شىقتىڭ بيىك ەڭ شىڭىنا
بارمە ەكەن سەنەن وزگە باسقاتاۋىم.
كۇرەستى ءتول كۇرەستەن باستاعانسىز،
ەڭبەكسىز بىردە تىنىش جاتپاعانسىز.
ەلىم دەپ ارقاشاندا الدا ءجۇرىپ
بىرەۋدى رەنجىتىپ ءتىل قاتپاعانسىز.
بەسكۇندىك مىنا ءومىر وتكەنىمە
شىنىمەن جاكەڭ بىزدەن كەتكەنىمە.
قازاقتىڭ اسىل ۇلى، باتىرىنا
سۇم اجال اياقاستى جەتكەنىمە.
ساحاراسى قازاقتىڭ جىلاپ قالدى،
قايعىرىپ تاۋ مەن تاستار بۇلاق قالدى.
ەل ءىشى جۇرگەن جەرلەر قيماي تۇر عوي،
ارتىندا تامىر- تانىس، ۇرپاق قالدى.
كۇن ساناپ جاكەڭدى ءبىز ساعىنامىز.
امال نە سابىرعا ءحام باعىنامىز.
انادان ارتىق تۋعان جاندى ەسكە الىپ
قۇران باعىشتاپ، اللاعا تابىنامىز.
حوش، جاكەم قيا المايمىز ءبىز ولىمگە،
مول مۇرا قالدىردىڭىز بۇل ومىردە.
بۇل ومىردە قالدىرعان نۇر بەينەڭىز،
جانناتتىڭ شالقىسىنشى نۇر تورىندە.
اقىن وردابايۇلى
