قايسار چەكيست قاسىمحان بەينەسى كوزدەن كەتپەيدى…
اتى اڭىزعا اينالعان الىپ ونەر تارلانى ءاسانالى ءاشىموۆ اعامىز دا ومىردەن ءوتىپتى… اللا الدىنان جارىلقاسىن! كۇردەلى تۇلعا ەدى… تاعدىردىڭ تارتۋىن، سالعانىن دا، سالماعىن دا كوتەردى. اسىل جاردان، قوس ۇلدان ايرىلۋ جاۋىڭا تىلەمەيتىن اۋىر قايعى ەدى... ءومىردىڭ سىن ساعاتتارىندا سىر ءبىلدىرىپ العانى دا راس… ەكى داۋىردە دە ايتقانى بولدى-ايداعانى ءجۇردى. ونەردىڭ التىن ءداۋىرىنىڭ اياعى، الىپتاردىڭ سوڭعى تۇياعى ەدى…
ەلدىڭ كوز الدىندا ەر بەكەجان بولىپ قالدى. قايسار چەكيست قاسىمحان شادياروۆ بەينەسى كوزدەن كەتپەيدى…
ءيا، “قىز-جىبەك” كينوسى ءسان-سالتاناتىمەن، داڭقىمەن قازاق دالاسىن دۇبىرلەتىپ جىبەرگەندە كوشەدە كەزدەسىپ قالعان كەمپىرلەر كينوداعىداي بەكەجاننىڭ بەتىنە تۇكىرگەنى تالاي جازىلدى. بۇل ناعىز وبرازدى ويىپ تۇرىپ كۇشتى سومداي بىلگەننىڭ ومىردەگى كوركەم كورىنىسى ەدى… ءوز ءرولىن كەرەمەت شىنايى ورىنداعانى سونشا، كەيدە ماعان اسەكەڭ بەكەجان ءرولىن ەمەس، ءوزىن ويناعانداي كورىنەدى…
2011 جىلى بولۋ كەرەك، ۇلى اقىنىمىز مۇقاعاليدىڭ 80 جىلدىعىنا قاراسازعا باردىق. سوندا ءاسانالى ءاشىم اعامىزدى وتباسىمەن جانە بەلگىلى قوعام قايراتكەرى، قالامگەر مارات توقاشباي ۇشەۋمىزدى قونۋعا ء بىر ۇيگە ءتۇسىردى.
سوندا باعدات جەڭگەيمەن تانىسىپ، اسەكەڭە ء“بىزدىڭ ۇيدەگى كەلىنىڭىز دە جازيرالى جاركەنت وڭىرىنەن” دەگەنىمدە: “وي، جاقسى بولدى عوي، جۇمسايتىن جاس باجا تابىلدى” دەپ راحاتتانا كۇلگەن ەدى. اسەكەڭ سول كۇنى تۇنىمەن ونەر تۋرالى، ءوزى قولىنا سۋ قۇيعان شاكەن ايمانوۆتاي الىپتار جايلى، تەاتر-كينو سالاسىنداعى ءوز باسىنان وتكەن اڭگىمەلەردى ايتىپ شىققان ەدى...
سوڭعى رەت وسى جازدا ارىندى اقىن باقىت بەدەلحان باۋىرىمنىڭ 50 جاسقا تولعان تويىندا كوردىم. ءبىر ۇستەلدە وتىردىق. “باجالار چاتىن اشايىن دەپ جاتىرمىز، باسىندا ءوزىڭىز تۇراسىز” دەپ ازىلدەگەنىمدە، “جارايدى”-دەپ كۇلگەن بولاتىن.
توقسانعا ءبىر-ەكى جاس جەتپەي كەتىپتى…
وتباسىنا، ۇلىنا، باعدات جەڭگەمىزگە، تۋعان-تۋىستارىنا كوڭىل ايتامىز.
قازاق ونەرىنە كوڭىل ايتامىز.
پەيىشتە رۋحى شالقي بەرگەي.
يمانى سالامات بولسىن!
قازىبەك يسا
