Áıelder merekesine eki kún qalǵanda, kúıeýime erekeleı kelip, qalaı edi, sheteldiń hanymdary sııaqty bir aıaǵymdy kóterip, «Himm» –dep jótelip, bir túrli, sál bógelip, betimde qan joq, kógerip, aqyryn ǵana sóz bastadym, Oryssha ne edi, «Namyq, joq namek» tastadym, Ars ete qalady ma dep, qasynan qashpadym.
–Otaǵasy, Serikjaan, búgin naýryzdyń altysy eken ǵoı, –dedim. Betinen shóp etkizip súıip te aldym. Merekege dep bir altyn syrǵa syılasa bolady ǵoı? Qulaqtarymdy testirgenime tórt jyl, jip baılap qoıǵanym sol. Jaraıdy, altynǵa aqyly jetpese, ádemi kóılek. Ol bolmasa, týflı... Bárin qoıshy, bir tal roza gúlin syılaı salsa, máz bolyp qalamyn ǵoı! Tósekti erte salyp degendeı... «Tormyz ǵoı, tormyz!»
–Serikjaan, búgin altynshy naýryz deımin, –dedim qaıtalap. Teledıdardan fýtbol kórip otyrǵan ol kúlimsirep:
–Erteń jetinshi naýryz, –dedi. Burtıyp, ketip qaldym. Erteńine tań atpastan moınyna asylyp, eki aıaǵymdy kótere almaı:
–Janym, Serikjaan, búgin jetinshi naýryz,–dedim. Esi aýyp qalmasa, erteń áıelder merekesi ekeni esine túser?
–Erteń segizinshi, arǵy kúni toǵyzynshy naýryz, –dedi kúıip ketkir kúıeýim. Adam degen áıeliniń kóńiline qaraý kerek qoı! Kóńil degen bir shaınam saǵyzdan da qalady... Segizim syrǵanap ketti. Tońqańdap, toǵyzym keldi. «Eshten kesh jaqsy» –deıdi, túsiner degen oımen aldyna erkeleı jata ketip:
–Búgin toǵyzynshy naýryz, –dedim. Ol betimnen súıip:
–Názıpa, erteń toǵyzy, odan keıin ony, on biri, on ekisi, on úshi, on tórti, on besi... otyzy, otyz biri, otyz ekisi, otyz úshi, otyz tórtinshi naýryz ǵoı, –dep toqtamaı ketti tegi. Otyz tórtinshi naýryz degen joq qoı, ııa? Týý, kúıeýim «tormyz ǵoı, tormyz», senderdiń kúıeýleriń qandaı ózi? Maıǵa pisken nandaı ma? Álde, túzde júrgen ańdaı ma?
Muhtar ShERIM
