Äielder merekesıne ekı kün qalǧanda, küieuıme erekelei kelıp, qalai edı, şeteldıŋ hanymdary siiaqty bır aiaǧymdy köterıp, «Hımm» –dep jötelıp, bır türlı, säl bögelıp, betımde qan joq, kögerıp, aqyryn ǧana söz bastadym, Orysşa ne edı, «Namyq, joq namek» tastadym, Ars ete qalady ma dep, qasynan qaşpadym.
–Otaǧasy, Serıkjaan, bügın nauryzdyŋ altysy eken ǧoi, –dedım. Betınen şöp etkızıp süiıp te aldym. Merekege dep bır altyn syrǧa syilasa bolady ǧoi? Qūlaqtarymdy testırgenıme tört jyl, jıp bailap qoiǧanym sol. Jaraidy, altynǧa aqyly jetpese, ädemı köilek. Ol bolmasa, tufli... Bärın qoişy, bır tal roza gülın syilai salsa, mäz bolyp qalamyn ǧoi! Tösektı erte salyp degendei... «Tormyz ǧoi, tormyz!»
–Serıkjaan, bügın altynşy nauryz deimın, –dedım qaitalap. Teledidardan futbol körıp otyrǧan ol külımsırep:
–Erteŋ jetınşı nauryz, –dedı. Būrtiyp, ketıp qaldym. Erteŋıne taŋ atpastan moinyna asylyp, ekı aiaǧymdy kötere almai:
–Janym, Serıkjaan, bügın jetınşı nauryz,–dedım. Esı auyp qalmasa, erteŋ äielder merekesı ekenı esıne tüser?
–Erteŋ segızınşı, arǧy künı toǧyzynşy nauryz, –dedı küiıp ketkır küieuım. Adam degen äielınıŋ köŋılıne qarau kerek qoi! Köŋıl degen bır şainam saǧyzdan da qalady... Segızım syrǧanap kettı. Toŋqaŋdap, toǧyzym keldı. «Eşten keş jaqsy» –deidı, tüsıner degen oimen aldyna erkelei jata ketıp:
–Bügın toǧyzynşy nauryz, –dedım. Ol betımnen süiıp:
–Näzipa, erteŋ toǧyzy, odan keiın ony, on bırı, on ekısı, on üşı, on törtı, on besı... otyzy, otyz bırı, otyz ekısı, otyz üşı, otyz törtınşı nauryz ǧoi, –dep toqtamai kettı tegı. Otyz törtınşı nauryz degen joq qoi, iia? Tuu, küieuım «tormyz ǧoi, tormyz», senderdıŋ küieulerıŋ qandai özı? Maiǧa pısken nandai ma? Älde, tüzde jürgen aŋdai ma?
Mūhtar ŞERIM
