Ötken zamanda bır saiasatşy tor qūryp qoisa, toryna kışkene bır torǧai tüsıp qalypty. Torǧaidy adam qolyna ūstap üiıne apara jatsa, torǧai tılge kelıp bylai deptı:
- Men kışkene torǧaimyn, soiuǧa jaramaimyn, qapasqa salsaŋ qūsalyqpen ölemın. Menı erkıme qoia ber, keŋ düniege jıber. Aqysyna sızge ekı auyz aqyl aitaiyn, – deptı.
- Käne, aqylyŋdy ait, – deptı adam.
- Jaraidy, bır auyzyn qolynda, bır auyzyn jerge tüsken soŋ aitaiyn. Öitkenı qos qoldap qysyp tūrǧanda, ökpem qysylyp eşteŋe aita almaimyn, – deptı torǧai.
Aŋşy bosatypty.
- Bırınşı – ötken ıske ökınbe, ekınşı-közben körmei senbe! – deptı. Torǧai anadai jerge qonyp otyryp: – sen eşteŋenı bılmedıŋ, menıŋ bötegemde jūdyryqtai gauhar bar edı, – deidı. Adam qonyp otyrǧan torǧaidy ūstauǧa tūra ūmtylypty. Torǧai är jerge ūşyp qonyp ūstatpaidy. Adam quyp qoimaǧan soŋ adamǧa bylai deidı: «Menıŋ jaŋaǧy aitqan ösietıme tüsınbepsıŋ, özıŋ aqylyŋa salşy, menıŋ özım jūdyryqtai joqpyn, menıŋ bötegeme ondai zat qalai syiady? Būl bır. Ekınşı – men saǧan ūstatpaimyn, qanatym bar. Sondyqtan ötken ıske ökınbe» – dep ūşyp ketıptı.
