Sızder, oqyrmandar, Nūrbol Qūdaibergenov deitın jas aqyndy bılesızder me? Öleŋderın oqyp kördıŋızder me? Men oqyp aldym. Otyz‑qyryqtai. Būl az emes. Aqynnyŋ aqyndyǧyn bılu üşın bes‑alty öleŋ de jetedı.
Aitaiyn degenım – osy bır balanyŋ talpynysy da emes, alqynysy da emes, basqalarǧa ūqsamaityn özgeşelıgımen öz oiyn jetkızudegı ystyq qairaty, jan quaty. Öz basym, soǧan süisındı. Ärine, öleŋ degen şırkınnıŋ qalai kelse, solai jazylatynyn aqyndar tüsınedı. Äsırese, jas kezdegı alqyp‑şalqulardyŋ tızgının tez tarta qoiudyŋ özı – qylmyspen bırdei! Osy Nūrboldyŋ tızgını tym erkın ketıp qalǧandai da bolyp körınedı. Onysy – keşırımdı.
Öitkenı, ärbır jas adamnyŋ ışkı jan düniesındegı qozǧalystar synaptai syrǧyp tūrady emes pe?! Nūrbol öleŋderındegı biler aitar biık sözderdıŋ ūşqyny – onyŋ jüregındegı ottyŋ naǧyz namys otynyŋ körınısı. Öleŋ tanityndardyŋ özderı baiqar, būl aqynnyŋ qai därejede ekenın!
Aqyn bolyp tuǧany anyq ekenın bılgen soŋ, Nūrbolǧa az ǧana aǧalyq aqylymdy aitsam dep otyrmyn.
Nūrbol, jaza alatynym bar eken dep, ūzaq öleŋder jazba. Būl – syrtqysy ǧana. Tym tereŋ oi tolǧaimyn dep, öz oiyŋa özıŋ kereǧar sözder aityp qoima. Sen özıŋnıŋ külu turaly öleŋındı täuır köretın siiaqtysyŋ. Ökınışke orai deuşı me edı, qalai: «Men anandaida küler edım, men mynandaida küler edım» dep tızbelegenıŋdı de ūǧynar edım, ätteŋ, senıŋ küle almaitynyŋa sengem joq. Küludıŋ myŋ türı bar ekenın ūmytpa! Äsırese, öz külkıŋdı qūrmette! Öleŋ jaza alady ekenmın dep, «O, Jalǧyzdyq!..» dep, ötırıkke ūqsas jalǧan jyrlar jazbai‑aq qoi! Qiystyruǧa qūmarlanba. Qoldan jasama.
Bılemısıŋ, sen – aqynsyŋ!
Öleŋderıŋdı syrt közben taǧy bır qara, tıptı, qaita‑qaita oqyp kör. Özıŋ tüsınesıŋ. Ärine, jazyp tastaǧan jyrlaryŋ sol küiınde qalady. Olar – qymbat. Aitaiyn degenım, Täŋır syilaǧan talantyŋdy bekerge şaşyp alma. Jaŋaşyldyqqa da talpynba. Janyŋdy jaz! Sen – aqynsyŋ!
Äbubäkır Qairan,
“Adyrna” ūlttyq portaly
