Otbasy-yntymaqtyŋ, ızgılıktıŋ, mahabbattyŋ, jylulyqtyŋ, tazalyqtyŋ Otany. Otbasynyŋ negızgı ūiytqysy, altyn dıŋgegı– äke men ana. Dıŋgegı myqty otbasy ǧana adamzattyŋ asa qajettı, ärı qasiettı altyn mektebı bolmaq. Būl mekteptıŋ adamzat ūrpaǧyna degen yqpaly men äser küşın ömırdegı basqa närsenıŋ küşımen salystyruǧa bolmaidy. «El bolam deseŋ, besıgıŋdı tüze» – degen naqyl söz otbasy tärbiesınıŋ maŋyzyn naqtylap tūrǧandai. Ata-ananyŋ balaǧa degen riiasyz mahabbatynyŋ özı nege tūrady deseŋızşı?! Alaida, osy şeksız berılgen «mahabbattyŋ» özı balasyn tura joldan taidyryp, jarǧa jyǧyp jatqandyǧy ömırden körınıs tabuda. Ol turaly körıp te jürmız, estıp te jürmız. Esırtkıge elırıp, ömırın öksıkpen ötkızgen jandardyŋ ömırı ökşelei basyp kele jatqan jasöspırım balalarǧa sabaq bolary sözsız.
Qoǧamdy jasaityn adam dep alsaq, adam qandai bolmaq kerek? Densaulyǧy myqty, äleuetı joǧary adam ǧana özıne jaily qoǧamdy jasaidy. Olardyŋ mūraty –tänı men jany sau adamdardyŋ yntymaǧyna negızdelgen qoǧamda ömır süru. Salauatty ömır süru degenımız ne deitın bolsaq, ol–äleumettık ömırdı jaqsartu, bos uaqytty tiımdı paidalanu, densaulyqty saqtau jäne nyǧaitu. Al ziiandy äreketter degenımız, qazırgı taŋda etek alǧan, zamanymyzdyŋ keseldı dertterı – şylym şegu, maskünemdık, naşaqorlyq. Alaida, ata-babanyŋ mūratyn jüzege asyratyn keibır jastar naşaqordyŋ soŋynan erıp barady. Ol– aiqyn jol emes, tūmandy jol. «Adasqannyŋ aiyby joq, qaityp üiırın tapqan soŋ»–dep, dana halqymyz aitqandai, öz qatesın tüzetıp, ortamyzǧa oralsa, olardyŋ keudesınen eşkım itermesı anyq.
Är otbasynyŋ özındık ädet-ǧūrpy, salt-sanasy bar. Ruhani qūndylyǧy bai otbasynan qoǧamǧa qajet tūlǧalar qalyptasady. «Men qarnymnyŋ aşqanynan qoryqpaimyn, qadırımnıŋ qaşqanynan qorqamyn» degen sözdıŋ törkının tüsındırmesemde bolady. Otbasymyzda qadırımızdı qaşyrmai, öz ornymyzdy bılsek, bız tärbielegen balalar keleşektıŋ tūtqasy bolary anyq. Bızdı aqşamyzben, ne bolmasa däuletımızben baǧalamaidy, bızdı ösırgen balamyzdyŋ tärbiesımen baǧalaidy. Sondyqtan balamyzdyŋ taǧdyryn sol jaqtaǧy jüregımızben oilaiyq, ol är kez oŋ şeşımın beredı.
E.Esqoja
