Erte-erte-ertede bır han ömır sürıptı. Hannyŋ, sūlulyǧyn jan tatpaǧan qyzy bolǧan eken. Bır künı hannyŋ qyzy qatty auyryp qalady. Qyzdyŋ auruyna eşqandai emşı däru tappaidy. Söitıp bır künı elde eŋ jaqsy degen emşını şaqyrady. Emşı qyzdy qarap, «Sızdıŋ qyzyŋyzǧa baqytty adamnyŋ köilegın kigızu kerek» – dep aitady.Sonda han öz sarbazdaryn baqytty adamnyŋ köilegın tauyp äkeludı būiyrady. Izdep-ızdep, sarbazdar bır baidyŋ üiıne keledı. Baidan «Baqyttysyŋ ba?» dep sūrasa, bai «Baqyttymyn» dep jauap beredı. Sonda olar baidyŋ köilegın sūrap, hannyŋ qyzyna apara jatqanyn baiandaidy. Sonda bai: «Mende bailyq ta bar, bärı bar, bıraq balam joq. Sondyqtan menıŋ köilegım qyzǧa kömek bola almas» dep jolauşylardy şyǧaryp salady.
Söitıp, sarbazdar balasy köp bır otbasyna keledı. Otaǧasynan «Baqyttysyŋ ba?» degen sūraqqa, «Balalarym köp bolǧanmen, keide olardy asyrauǧa şamam jetpei jatady. Eger bıraz qarjym bolsa, bälkım tolyqqandy baqytty bolar ma edım» deidı.
Sarbazdar taǧy da ızdeuge köşedı. Izdenısterı ūzaqqa sozylady. Endı qoldy bır sıltep, saraiǧa qaitamyz ba dep jürgende, kışkentai bır şalaştan jaryq köredı. Jaqyndai kele ışten: «Men netken baqytty edım, bügın nan tauyp jedım!» degen rizaly dauysty estidı. Işke kırıp, köilegın sūraiyn dese kedeidıŋ köilegı joq eken.
